<Mededelingen van land en tuinbouw>

woensdag, oktober 31, 2007

Canon boycot

Ik heb echt schoon genoeg van al dat ge-canon van de Vaderlandse Geschiedenis en dat soort gedoe. Wanneer ik het woord canon in de mond neem zal dit nog slechts gaan over belangrijke zaken als Vader Jacob, Kom Mee Naar Buiten Allemaal, Bald Werds Nach Hause Komm en Dona Nobis Pacem. Met dank aan de koorzangers voor het plaatje.

Labels:

dinsdag, oktober 30, 2007

Taxustrip


De taxussen zitten dit jaar propvol bessen, maar niet lang meer. Een kudde merels is bezig zich ongans te eten. Ze zijn compleet high, kibbelen en kakelen en knoeien rode smeur. Wij mogen ons er niet mee bemoeien. Nou waren wij toch al niet van plan taxusbesjes te eten, maar hoe leg je dat een merel uit?

Labels:

maandag, oktober 29, 2007

Finse groenten

Bij het opruimen kwam ik ook de briefkaarten tegen die ik kocht in het kunsthistorische museum in Helsinki. Toepasselijk hier is dit stilleven van Fanny Churberg uit 1876.
En dus een Fins soepje voor een gezelschap van 6 tot 8 eters.

Kesakeitto

Nodig: halve liter water, eetlepel suiker, zout naar smaak, halve liter melk, 300 gram diepvrieserwten, halve bloemkool in roosjes, middelgrote winterwortel in stukjes, 5 kleine aardappelen geschild en in kwarten, 1 eidooier, 2 eetlepels boter, 2 eetlepels gehakte kervel of fijngehakte peterselie.

Bereiding: Breng in een pan het water met suiker en zout aan de kook. Voeg melk, aardappelen en wortel toe en laat het geheel een kwartier koken tot de piepers beetgaar zijn. Voeg dan erwten en bloemkool toe en laat het geheel een minuut of tien beetgaar worden. Schep een soeplepel vocht in een kommetje en roer er de losgeklopte dooier door en voeg dit mengsel bij de soep. Goed doorroeren. Voeg boter toe en roer die er ook goed doorheen. Doe er voor het opdienen de kervel of peterselie bij.

Labels:

zondag, oktober 28, 2007

Herfst in Estland


Wat sommige mensen in het voorjaar hebben, krijg ik meestal in het najaar: opruimwoede. wat zal ik eens doen met al dat papierwerk uit Finland en Estland uit 2002? Overgehouden aan een persreis die onze collega's daar voor ons organiseerden. Het was prachtig herfstweer en het was mogelijk af en toe te ontsnappen aan het wetenschappelijke programma en wat kunst op te snuiven. En zo belandde ik in het museum voor moderne kunst in Tallinn, waar een tentoonstelling was gewijd aan wellicht Estlands grootste kunstenaar Eric Adamson(1902-1968). Hij studeerde in Parijs, reisde door Griekenland, Spanje en Italie en ondervindt al snel internationale waardering.
Voor dat deze man geteisterd werd door verplichte communistische kunstuitingen was hij een vrolijke, kleurrijke schilder en beeldend kunstenaar. Het gaat uiteindelijk niet goed tussen hem en het regime en in 1950 wordt hij uit de Kunstenaarsbond van de Estse SSR gemikt. Hij moet dan drie jaar in een schoenenfabriek werken als arbeider. Dan wordt hij in ere hersteld.
Dit is het rechterdeel van een drieluik, lente zomer en herfst. Vanwege de herfst een hoofddoekje tegen de kou en een mand vol late groente. En dat wonderlijke Baltische licht dat in werkelijkheid net zo ijl en lichtblauw is.

Labels:

zaterdag, oktober 27, 2007

Zure ballen - 2

Na veel heen en weer gemail, vrijdagavondborreldiscussie en gebel zijn we er uit: de Kerst-augurk maakt deel uit van een nieuwe serie kerstballen, die inhaakt op de trend traditie, item bittergarnituur. Ongetwijfeld vinden we straks ook de Amsterdamse ui, de plak leverworst, het blokje kaas, het blokje cervelaat en de bitterbal. Met daarbij een zakje mosterd. Allemaal leuk in de boom.

Wij pleiten hierbij voor een serie vergeten groenten: pastinaak, schorseneer, aardpeer etc.
en een serie streekgebonden producten: Brabantse plaatham, Limburgse Vlaai, Zeeuwse bolus, Fries Duumke, Arnhemse meisjes etc.

Sluit lekker aan bij de eettrend en de consumptiemaatschappij. Amen.

Labels: ,

vrijdag, oktober 26, 2007

Zure ballen

Op Bieslog gisteren met lichte huivering ontdekt. De Kerst-augurk. Hier vindt u Bies verhaal:
Ik stel me een ontwerpteam voor en een brainstormsessie op de hei onder leiding van een externe consultant die het proces begeleidt. Wat gaan we komend seizoen voor nieuwigheden presenteren? Want die ronde ballen, ijspegels, kerstmannen, dennenappels, dat spreekt veel mensen niet meer aan, dat is misschien wel iets te christelijk zelfs. Die willen iets eigentijds, iets vrolijks om te lachen. Er vliegen grappen over bananen over tafel. Iemand suggereert een tomaat. En dan komt de geniale inval: we doen er een augurk bij dit jaar. Wedden dat het een succes wordt? Er komt nog wat gesputter van de oude hap die er geen kerstsymbool aan kan koppelen, maar dat wordt moeiteloos verworpen met refereren aan het boekje: Vijftig manieren om dwars te liggen.
Een augurk in de kerstboom, niets christelijks aan, daarmee kun je overal aankomen zonder geloven te bruskeren.
Diepe, heel diepe zucht.

Labels:

Fruitsnuit en Groensmoel





















Arcimboldo schilderde mensengezichten opgebouwd uit fruit, groente, dieren en wat nog meer. Symbolisch voor seizoen of element, of gewoon voor de lol. Wat moet die man ontzettend veel plezier in zijn leven hebben gehad. Dit is zijn beeld van de herfst. Met druiven, wijnvat, peren, pompoenen, paddestoelen, mispels, pastinaak en nog veel meer.
Giuseppe Arcimboldo leefde van 1527 tot 1593 in Milaan. Aanvankelijk schilderde hij net als zijn vader in de dom daar. Maar in 1562 kreeg hij een aanstelling aan het Habsburgse hof, waar ze dol waren op zijn compositieschilderijen. Zelfs keizer Rudolf II ontkwam niet aan een portret. Waarbij ik de erwtjeswenkbrauwen misschien wel het leukste vind.

Labels:

donderdag, oktober 25, 2007

Levertraan


De R zit al weer geRuime tijd in de maand, vRoegeR steevast het moment waarop de leveRtRaan en vitaminepillen uit de kast weRden gehaald.

Wat vond ik dat afschuwelijk vies, zo'n lepel levertraan iedere dag. Ik weet het, er zijn kinderen geweest die het smullen vonden, zoals dit brave meisje op de foto. De foto staat in Cha cha cha, tja wat zullen we eten, dat eerder dit jaar verscheen. De publiciteit eromheen blijft maar doorgaan en daar ben ik best trots op. Nu staan we weer in de Avrobode. Ze hebben daar overigens online aardige recepten, zoals een herfstige maaltijdsalade deze week:



Over het slikken van vitamines wordt heel verschillend gedacht. Wanneer je gezonde en gebalanceerde voeding eet is het niet nodig extra bij te slikken, het kan zelfs ongezond zijn om dat te doen. Maar risicogroepen en ouderen zouden wel baat hebben bij extra doses. Kan nooit kwaad om met de huisarts te overleggen. Voldoende vers fruit en verse groente, daar schijn je nooit te veel van te kunnen eten. En wie behoefte heeft aan levertraankracht kan wat mij betreft net zo goed een makreel, blikje sardientjes of schelvislever, danwel een moot zalm consumeren. Dat is stukken smakelijker.

Labels:

woensdag, oktober 24, 2007

Oktober


Dit plaatje komt uit een Luiks getijdenboek uit 1525. Onderaan de pagina een roos en anjers naast een weegschaal. Boven ploegt een man de akkers. Hier zijn de akkers ook kaal inmiddels, behalve dan dat er nog wat veldjes kool en prei zijn. Maar de mais is binnen. Er wordt nog wel gehooid. Oktober is al weer flink gevorderd.

In deeze Maand hebben de Bloemen gedaan; dog in tegendeel zo heeft men dan Aard-aakers, Groote en Haaze Nooten, Moer-Bezien, Druiven, Vygen en Persikken in overvloed en in de Moes-Tuin vindt men allerhande Kool, Sny-Boonen, Witte Boonen, Witte, Groene en Graauwe erreten, Seldery, Andyvie en Vet Salade, Kervel , Beet, Suuring, Petercely, Spenage, Chalotten, Knoflook, Uyen, Schorsenere, Zuiker- Beet- en Leidse Wortelen, Pinxternakelen, Raapen, Artichokken, Champignons en Spaanse Distel.
Aldus de Ervarene en Verstandige Hollandsche Huyshoudster uit 1795.
Hier zijn de hazelnoten al gevallen, de vijgen hebben dit jaar wel veel vruchten gemaakt maar die zijn nog niet eetbaar, de sla is gaan rotten, maar de pastinaken staan er fier bij. De bieten zijn dit jaar niet groot geworden maar wel smaakvol.


Labels:

dinsdag, oktober 23, 2007

Garlic and.... Hazelnuts Round Up

Sometime ago Danielle from Habeas Brulee blog convinced us all it would be a good idea to pair garlic and..... hazelnuts. The roundup you'll find here:
http://habeasbrulee.com/2007/10/22/roundup-yes-of-course-you-can-pair-garlic-with-that/
Some pretty odd combinations which do not appeal to me, but plenty very nice recipes for the combo with chicken, or with pork chops, or with goat and apple.
Now what not so obvious pairing will follow. Garlic and... marmelade would be a good idea I guess.

Labels:

Kooltje stoven


Kool is gezond. Calcium, kalium, magnesium en ijzer, vitamine B en C en E. Linolzuur zit er ook nog in en weinig calorieen, behalve de spruitjes dan want daar zit meer suiker in. Maar is kool ook lekker? Nou ja, met een beetje recept wel. Zo vond ik bij de Roux Brothers, French Country Cooking een recept voor kool uit de Champagnestreek.
Nodig voor vier personen: 1 groene Savooyekool, 200 gram goudreinetten, 50 gram eendenvet, 200 ml. droge witte wijn, 10 jeneverbessen, zout en peper, desgewenst 100 gram varkenszwoerd opgerold en met een touwtje vastgebonden.
Bereiding: Verwarm de oven voor op 200 graden Celsius.
Verwijder de buitenste bladeren van de kool, snijd hem in vieren, verwijder de harde kern en beschadigde bladeren. Was de kool in koud water en blancheer de kool in een pan met kokend water gedurende vijf minuten. Spoel de kool dan onder koud water af, laat uitlekken en snijd de kwarten dan in stevige reepjes.
Schil de appels, verwijder het klokhuis en snijd ze in parten. Smelt het vet in een ovenschaal en doe er meteen de appel en kool in en laat dit vijf minuten zweten. Roer af en toe om. Doe er de wijn en jeneverbessen bij en zout en peper naar smaak. Wanneer u er een varkenssmaakje aan wilt geven begraaft u het opgerolde stuk zwoerd in de koolmassa. Dek de ovenschaal af en zet hem een minuut of veertig in de oven. Dan moet de kool zacht en sappig zijn. Is dat niet het geval, dan moet hij nog wat langer de oven in.
Verwijder voor het opdienen het stuk zwoerd, proef even of er genoeg peper en zout in zit en dien het op.
Bent u in Londen, hebt u iets te vieren, reserveer dan tijdig in het restaurant van de Roux Brothers. http://www.le-gavroche.co.uk/
Twee sterren, als ik het goed heb.


Labels:

maandag, oktober 22, 2007

Dinky Toy



Gistermiddag kwam Hanri zijn nieuwste speelgoed laten zien, een Smart met zonder dak. En allerlei slimmigheden onder de kap en klep. Achterklep gaat trouwens automatisch open op afstandsbediening. Handig. Leuk ding!

Labels:

zondag, oktober 21, 2007

Prehistorische boerderij


We waren in Borger bij het Hunebed informatiecentrum. Naast de nieuwbouw van Aldo en Hannie van Eyck staat een gereconstrueerde boerderij uit de Trechterbekercultuur. Zo noemden die mensen zichzelf natuurlijk niet, maar wij hebben de gewoonte prehistorische culturen naar hun voorwerpen te noemen, in dit geval het aardewerk. Deze mensen bedreven landbouw in Noord-West Europa en de meest westelijke groep leefde op de zandgronden van Drente en Friesland. Ze verbouwden emmer en eenkoorn, hielden geiten en schapen, varkens en runderen.
Er is een ware hausse in het bouwen van prehistorische dorpen en boerderijen in ons land. Het Archeon, het Historisch Openluchtmuseum in Eindhoven, het IJzertijddorp in Lelystad, de ijzertijdboerderij in Dongen en hier dus het Trechterbekerhuis. En overal zijn mensen in prehistorische lappen gehuld bezig het leven van vroeger na te bootsen. Er moet voor veel mensen iets bijzonder aanlokkelijks in zitten om de geneugten van warm en koud stromend water, centrale verwarming en een fleece trui op te geven. Af en toe primitief koken op een open vuur om te experimenteren met oude bereidingswijzen en recepten is voor mij de limiet. In de veilige wetenschap dat er thuis een warm onthaal en een warme douche wachten.

Labels:

zaterdag, oktober 20, 2007

Moeshappen bij de Oudste Boerderij


Toen eene boerenfamilie uit Gasselte een dezer dagen een boerderij betrok in het dorpje Anderen, maakte het daar kennis met een bijzonder plaatselijk gebruik. Bij aankomst in het dorp stond de gehele bevolking klaar om een handje te helpen bij de inrichting van den wooning. Doch aleer het gezin daadwerkelijk zich eene slaapstede kon verschaffen, moest eerst worden voldaan aan een ritueel, hetwelk diende om aan te geven dat men zich vanaf heden tot de bewooners rekende. In de deuropening was een struik boerenkool gehangen. Voor men naar binnen ging was ieder lid van het gezin verplicht een hap uit deze groente te nemen. Hiermede was het huis als het ware gezegend. Naar verluidt bestaat dit gebruik ter plaatse al sinds onheuglijke tijden.
Zo stond halverwege de 19e eeuw te lezen in een lokale krant. Moeshappers is de bijnaam geworden van de inwoners van het Drentse Anderen. Hoe oud die traditie is? En of het altijd boerenkool is geweest, of een andere kool of zelfs een andere groente? In ieder geval zijn er vrijwel continue bewoningssporen te vinden vanaf de steentijd, dus pakweg 5000 jaar. De oudste boerderij van Nederland, wellicht zelfs van Noord-West Europa is er te vinden. Het gebinte bevat nog balken uit de 14e eeuw.
Vannacht hebben we de eerste nachtvorst van het seizoen mogen beleven. Tijd dus voor kool. Hier staat vanavond rolpens op tafel met gebakken goudreinetten - je durft het haast niet te zeggen maar die kosten bij Kees om de hoek slechts 60 eurocent de kilo - en rode kool met appeltjes en een kruidnagel.

Labels:

donderdag, oktober 18, 2007

Vlieg op!



Het is vandaag weer zo'n dag, een dag met een tag: de dag van de menopauze. Gniffel, in mijn hoofd schrijf ik dat als menopausen, van die heren op leeftijd in een jurk in Rome die niet met pensioen kunnen.

Volgens mij is menopauze niet een begrip dat je in een dag kunt houden, maar meer iets van jaren. Ooit viel ik tegen het boek Koken Zonder Opvliegers, kookboek voor de menopauze aan. Ook dat was lachen, want van koken krijg je geen opvliegers. Of heb ik dat niet goed begrepen?
Althans, ik krijg geen opvliegers van koken. Het klamme zweet kan je ineens overvallen, maar in de keuken heb ik er zelden last van, of ik moet sambal aan het maken zijn. Private Summers schijnen opvliegers ook wel genoemd te worden. Dat klinkt dan al weer wat vriendelijker.

Vandaag dus maar iets uit koken zonder opvliegers, een simpel maar doeltreffend recept voor

pasta met gebakken salieblaadjes.


Nodig voor 3 tot 4 personen: 400 gram pasta (schelpjes, tagliatelle), 2 el olijfolie, klontje roomboter, handvol verse salieblaadjes, 50 gram pijnboompitten, 100 gram geraspte Parmezaanse kaas of Pecorino Romano.

Bereiding: kook de pasta beetgaar in water met een scheutje olijfolie. Verhit intussen de olie en boter in een koekenpan en bak de helft van de salieblaadjes knapperig. Haal ze met een tang uit de pan en laat ze op keukenpapier uitlekken. Bewaar het bakvocht. Houd de koekenpan warm en rooster daarin de pijnboompitten. In het kookboek staat dat je ze moet bakken in het bakvocht van de salieblaadjes, maar ik houd meer van geroosterde pitten. Hak de rest van de salie door de pitten, rooster heel licht mee en haal de pan van het vuur.
Laat de pasta goed uitlekken en doe hem in de pan terug. Voeg de pitten en gehakte salie toe en peper en zout naar smaak. Let op met het zout, de kaas moet er nog bij. Doe dat nu en schud het geheel goed om. Voeg dan de gebakken salie toe. Meteen opdissen.

Labels:

woensdag, oktober 17, 2007

Olijvenbroodjes op wereldbrooddag

Gisteren was het wereld voedsel dag, wereld blog dag, wereld brood dag en ik vergeet er vast wel een paar. Het is alledag werelddag van iets. Via Shelfari Baker Street Babes kwam de oproep of we er wel iets mee hadden gedaan. Nee, want ik wist het niet, van dat brood. Daarom nu een recept voor glutenvrije olijvenbroodjes. Het recept bewerkte ik indertijd voor het boek Lekker Glutenvrij, dat ik samen met Henny Uffels publiceerde in 2003.

nodig:
500 gram gv bakmix
1 zakje droge gist
300 ml water + 2 eetlepels lauw water
100 gram zwarte gestampte olijven
100 gram walnoten
theelepel oregano

Bereiding:
1. los de gist op in het lauwe water
2. maak een deeg van de bakmix, gist, de oregano en het water
3. laat dit rijzen op een warme plaats
4. verwijder de pitten uit de olijven en snijd ze in vieren
5. hak de walnoten grof
6. roer de stukjes olijf en walnoot door het deeg
7. maak er een rol van en verdeel die in 12 stukken
8. vorm van ieder stukje deeg een ovaal broodje
9. leg de broodjes op een ingevet bakblik en laat ze op een warme plaats nog even narijzen
10. verwarm de oven voor op 200 graden Celsius
11. bestrijk de broodjes met wat water
12. bak ze in ruim een half uur gaar in het midden van de oven.

Labels:

Protestants eten


Van Jonneke kreeg ik een boekje met menukaarten uit de collectie van het Historisch Documentatiecentrum voor het Nederlands Protestantisme. Wat eten we vanavond? Protestants! luidt de titel en het is in 2005 bezorgd door George Harinck en Marjoleine de Vos.
En wat is dat protestante feesteten dan wel niet? Nou, wie nog een inburgeringscursusje wil opzetten kan hier terecht. Gebonden soep vooraf, tarbot en ossenhaas, en pudding of ijs toe. Degelijk werk. Goed vullend. Weinig fantasie. Heel echt eten. Ik bedoel: wanneer je van tafel op stond, dan wist je dat je een feestelijk maal achter de rug had. Van het Russisch ei tot en met de Cabinetpudding. Het stond in de maag. Eigenlijk niet veel mis mee, behalve dat we nu veel minder eten. En tarbot een vis met een rode kaart is. Maar duifjes komen ook voor. Daar wil ik wel een pleidooi voor houden. Duifjes zijn lekker.
Daarom een recept uit een degelijk kookboek, dat van Lina Morgenstern uit 1930, bewerkt door H.M.S.J. de Holl. Duif met macaroni oftewel Pigeonneau Toscan.
Nodig: 3 duiven, 75 gr boter, zout, 1 uit, 3 tomaten, 1 kruidentoefje, sap van /12 citroen, aardappelmeel of arrowroot, 200 gr. macaroni.
Bereiding: wrijf de duiven met een vochtige doek van binnen en buiten af, snijd ze overlangs in twee stukken, wrijf ze in met zout en sauteer ze in de boter tot de stukkken goudgeel zijn; voeg de ui en de tomaten, beide in stukken gesneden, het kruidentoefje, het citroensap en driekwartliter water toe en laat de duiven gaar stoven.
Kook inussen de macaroni volgens de aanwijzingen op het pak. Neem de duiven uit het ocht, maar houdt ze warm. Laat het vocht tot ongeveer een halve liter inkoken, bind het met een weinig aardappelzetmeel of arrowroot.
Leg de halve duiven midden op de schotel, de macaroni erom en giet over beide, door een fijne puntzeef, een deel van de saus. Geef de rest erbij.
Je kunt in plaats van macaroni ook rijst nemen.

Labels:

dinsdag, oktober 16, 2007

Spruitjes



Reed net langs een veld vol spruitjes en rode kolen. Zo mooi met de herfstzon er op. Krijg er meteen trek in. Spruitjes, daar moet eigenlijk de nachtvorst over voor de smaak. Nou, zo lang ga ik niet wachten. Heerlijk beetgaar gekookt met wat gehakte geroosterde hazelnoten erover.

Labels:

Te Gek Om Los Te Lopen

Debiel, geschift, mataklap, imbeciel, achterlijk, idioot, waanzinnig, half-Wattje, mongool, gestoord, zot: wat zijn er toch veel woorden om de geestelijk minder valide medemens mee aan te duiden. En allemaal politiek incorrect. Toch kun je je afvragen of te gek om los te lopen soms niet heel letterlijk moet worden opgevat.

maandag, oktober 15, 2007

Garlic and.... hazelnuts


The picture didnt turn out really well, but you get the idea. I combined garlic and hazelnuts in a crust on ovenroasted chickenlegs.
This is what you need for 2 persons:
2 chickenlegs of a free ranging chicken, olive oil, 1 onion, 100 gr. hazelnuts shelled, chopped, 2 cloves of garlic, 1 tbsp paprika doux powder, 1 teaspoon runny honey, juice of half a lime, salt.
This is what you do:
Preheat oven 220 C. Rub the chickenlegs with oliveoil, put with a sliced clove of garlic in ovenproof dish in oven for approx 15 minutes, depends a bit on the size of the chicken. Lower the heat to 180 C.
In the meantime: put the hazelnuts, crushed clove of garlic, sweet paprika powder, honey, limejuice, salt in a bowl. Stir and add enough olive oil to make a sticky paste.
Cut the onion in quarters. Approx. 15 minutes before the chicken is done take out the dish and add the onions. Press the sticky mix as a crust on the chickenlegs and put the dish back into the oven. When it starts smelling good and the crust has a nice colour: serve it forth.
It should have been rice and a salad for a sidedish, but... I was at a SEO-course (http://www.isopeda.nl/) all afternoon and just had time for this.
What I should do next time: chop the nuts a bit more. And look up the original recipe in the Essen & Trinken from way back when. http://www.essen-und-trinken.de/ If I remember well, this crust also goes very well with avocado, one could then add some creamcheese. Just halve the avocado, remove the kernel, keep on the jacket, spread the mix and put it in the oven for approx 10-15 minutes. Forget about the onion.
Of course, this idea of pairing garlic with something pretty odd isnt my idea. Its a post from Habeasbrulee, a challenge to all daring cooks:

Labels:

Egeltjes, katten en andere dieren


Eigenlijk is dit een vrijdagmiddag item, maar.... toen ik vanmorgen Icanhascheezburger.com checkte verschenen deze babyegels op het scherm. Vertederend, met nog zachte stekeltjes, kleine pootjes rare snuitjes. Ja, er zijn recepten voor egels, maar die krijgt u niet. Je kunt niet genoeg egeltjes op de wereld hebben.

Labels:

Vrouw van het Jaar : Marguerite Patten



Ze was de eerste televisiekok in Engeland. Zestig jaar geleden vertelde ze de kijkers van de BBC hoe ze met de na-oorlogse schaarste en rantsoenen toch een goed maal konden bereiden. Inmidels heeft ze 170 boeken op haar naam staan, waarvan wereldwijd meer dan 17 miljoen exemplaren zijn verkocht. Marguerite Patten OBE is dus eigenlijk de eerste celebrity chef. Vandaag krijgt ze de Woman of the Year Award. Gisteren stond een uitgebreid verhaal over haar in de Observer. http://www.guardian.co.uk/gender/story/0,,2190907,00.html


Ze is 91, adviseert de regering over het schooleten, overlegt met Jamie Oliver en lijkt onvermoeibaar ondanks arthritis. Een van haar favoriete recepten staat ook in de Observer, ik neem het hier over: pistache en ananas ijs, een recept uit 1938. Op basis van marsh mallows. Die bevatten gelatine en eiwit en daardoor wordt het ijs luchtig en gelijkmatig van structuur.


Pistache and Pinaple Icecream


Serves 4 to 6
175g/6oz white marshmallows
227g can pineapple rings in natural juice
115g/4oz pistachio nuts, skinned and coarsely chopped
25g/1oz vanilla sugar, or to taste
300ml/10fl oz double cream

Tip: to skin the nuts put into boiling water for about 1 minute then pull away the skins
Tip: Vanilla Sugar: place 1 or 2 vanilla pods into jars of caster and icing sugar. The pods give a true vanilla flavour to the sugar. Spoon out amount required then fill up with more sugar.

Put the marshmallows into a basin. Strain the pineapple, measure out up to 150ml/ ¼ pint of juice, add to the marshmallows. Stand basin over a saucepan of hot, but not boiling, water and leave until JUST dissolved. This can be done on the defrost setting in a microwave. Allow the mixture to cool.

Finely chop the pineapple rings, add to the marshmallows with the nuts and sugar.

Whip the cream until it stands in soft peaks, do not over-whip. Fold into the other ingredients. Either spoon into the ice cream maker and freeze or put into a dish and place in the freezer.

Labels:

TGRWT#6 roundup Apple and Lavender


Completely forgotten: the round up of the lovely lavender and apple recipes. A lot of effort was put into this by cooks all over the world, and Vanielje Kitchen collected them all. Here they are:
http://vanielje.blogspot.com/2007/10/tgrwt-6-roundup-part-2.html
http://vanielje.blogspot.com/2007/10/tgrwt-6-roundup-part-1.html
So, run into your garden, pick the last flowers of the lavender and start cooking! It seems that the leaves don't nearly have enough flavour.

Labels:

zondag, oktober 14, 2007

Knoflook en hazelnoten



Via de internationale foodblogs krijg je een aardige kijk op wat er zo al speelt. Het verwerken van ogenschijnlijk moeilijk te combineren zaken is een hot issue. Zoals de combo van knoflook met.... in dit geval hazelnoten.

Mmmm, dat klinkt helemaal niet zo vreemd. Jaren geleden, we woonden nog in Son, maakten we regelmatig kippendijen met een korst van gemalen hazelnoten met paprika, knoflook en nog zo wat. Het was een geliefd gerecht en volgens mij een recept uit de Essen und Trinken.
Waarom hebben we dat nooit meer gemaakt? Er was een tijd dat je nauwelijks fatsoenlijke kip kon krijgen. De kip versupermarkte en verveefabriekte. De korst was nog wel lekker, maar de kip papperig en waterig. De kip stonk.
Gelukkig is er nu het Kemper Hoen. http://www.kemperkip.com/engels.html
Wanneer je niet meteen een kip van vier kilo wilt, zoals de zeer smaakvolle Altena kip, dan is het Kemper Hoen van Herman Kemper uit Doetinchem de juiste keus.
Zit ik nog met het probleem hoe dat recept verder ook al weer ging. Honing erbij, limoensap, olijfolie? Tijd voor een experiment.

Labels:

zaterdag, oktober 13, 2007

Capsicum Peper


De eerste keer dat Europa van de Capsicumpepers hoorde, was toen de ontdekkingsreizigers van Columbus terugkeerden naar het hof in Barcelona in het voorjaar van 1493. De gouverneur van de koningskinderen, Petrus Martyr Anglerius (1457-1526) was tevens historicus en diplomaat. De verhalen van de zeelieden intrigeerden hem dusdanig dat hij de moeite nam ze te ondervragen over de Nieuwe Wereld. In september 1493 schrijft hij voor het eerst over de capsicum peper: Over de pepers die op de eilanden verzameld worden kun je zeggen (...) het is geen peper, maar het heeft eenzelfde smaak en pittigheid en wordt net zozeer gewaardeerd. Als je het gebruikt heb je geen zwarte peper nodig.
In het wild komen de Capsicumpepers voor van het zuiden van de Verenigde Staten via Midden Amerika tot en met de hooglanden van de Andes in Bolivia en Peru en de laaggelegen regenwouden van de Amazone. Er zijn ongeveer dertig wilde rassen bekend. De vruchten van de wilde pepers richting zich omhoog om de aandacht van de vogels te trekken. Bij de cultivars hangen de vruchten meestal omlaag onder de bladeren.
Vroege ooggetuigenverslagen van Conquistadores en Jezuiten vertellen over een Azteeks gerecht genaamd chili. De Incas in Peru noemden het uchu.
Oviedo, een Spaanse edelman, arriveerde in 1513 in Panama en publiceerde vervolgens in 1526 heel modieus ook een boek over de nieuwe wereld. De Indianen telen de pepers in hun tuinen en boerderijen .... zij eten het voortdurend bij al hun gerechten. Hij stelt dat de peper al snel meegenomen is naar Spanje en Italie, waar men het een betere smaakmaker voor vis en vleesgerechten vond dan de goede zwarte peper.
De Chilipeper, of Spaanse peper was begonnen aan een zegetocht over de wereld.

Labels:

vrijdag, oktober 12, 2007

Gepeperd misverstand


Dol ben ik op dit soort uit de hand gelopen misverstanden. In Londen is een drukke winkelstraat en de omgeving uren afgesloten geweest, bewoners werden ge-evacueerd, bedrijven ontruimd. In Soho zou een chemisch wapen zijn ingezet, of een gevaarlijk giftig gas weglekken. Ambulances werden aangerukt, brandweer specialisten met beademingsapparatuur doorzochten de straten op zoek naar de bron van dit gifgas. En wat bleek?
Een grote kookpot met zo'n vijf kilo chili pepers in een Thais restaurant verspreidde de walm. De zeer sterke lombokjes waren daar te drogen gelegd boven het vuur, ter voorbereiding van de halfjaarlijkse productie van Nam Prik Pao, een Thaise dip die je bij kroepoek serveert. Dat doen ze daar overigens al 17 jaar.
De Thaise medewerkers van het restaurant snapten niets van de commotie. Zegt de chef: Ik was gewoon een pittige dip aan het maken, met extra-pedisse pepers die we met opzet laten aanbranden. Voor ons ruikt dat gewoon naar aangebrande chili, maar ik kan me voorstellen dat het voor buitenstaanders wat ongebruikelijk ruikt. Maar chemisch, dat is het niet.
Nu, dan is een lesje in moleculair koken nog op zijn plaats. In ieder geval: het typische Britse regenweer zorgde ervoor dat de damp van de saus in de straat bleef hangen. Het restaurant is nogal trots op zijn zelfgemaakte sauzen, die bij de klanten goed in de smaak vallen.
Zo maak je die saus: 5 kilo rode chilipepers of lombokjes die je laat indrogen en aanbranden. Ongeveer vier kilo knoflooksnippers, meer dan een kilo gedroogde garnalen en 5 kilo palmsuiker, ruim een kilo trasi en evenveel tamarinde en zoveel plantaardige olie als nodig is om de boel smeuig te maken. Denk aan een liter of vier. Koud serveren.
Als u dat te veel is: deel de hoeveelheden door tien.
Handig in de keuken is in ieder geval chili-olie: ontdoe 2 rode chilipepers van de steeltjes en halveer ze. Verwijder desgewenst de zaadjes en zaadlijsten met de achterkant van een theelepel. Snijd de pepers in reepjes. Doe de stukjes peper met 3 deciliter olijfolie of zonnebloemolie in een keukenmachine en laat het geheel goed mengen. Giet de peperolie dan in een schone fles. Bewaar in de koelkast.
Wie tijd en plaats heeft kan een ketting van chili pepers rijgen en in de keuken hangen. Dan drogen ze vanzelf in en heb je steeds wat chilipeper bij de hand om aan wat saaie soepen toe te voegen. Bruine bonensoep bijvoorbeeld knapt er ontzettend van op.


Labels:

donderdag, oktober 11, 2007

Ik ruik mensenvlees.....





Deze menseneetster maakte de Duitse beeldhouwer Leonhard Kern midden 17e eeuw. Het beeld van de wilde die rauw mensenvlees eet. Over kannibalisme, of antropofagie, is veel onzin geschreven en maar een beetje zin in de loop der tijden. Dichtung und Warheit lopen naadloos in elkaar over. Is er dan nooit een missionaris in de kookpot gegaan? Er is er ooit wel een gegeten op de Fiji-eilanden. Ds Thomas Baker was daar in 1867 het slachtoffer. In 2003 heeft de president van Fiji plechtige verontschuldigingen aangeboden voor deze kannibalistische praktijken van zijn voorouders aan de nazaten van de dominee. De reden voor de schranspartij zou geweest zijn dat Baker een kam uit het haar van de toenmalige chief getrokken heeft, hetgeen zowel heiligschennis als majesteitschennis was. Tja, moet je maar niet ongevraagd aan iemands hoofd zitten.
Gisteravond hield ik een lezing over het thema Antropofagie in een zaaltje van het prachtige landgoed Rhederoord, waar de keukenmaestro Eric van Veluwe vervolgens een schitterend diner maakte rond het thema, met bloedworst en wentelteefjes en nog veel meer.
Nee, recepten krijgt u niet. Mocht u onverhoopt trek in mensenvlees krijgen, stort u dan op de stroopsoldaatjes, lange vingers en oude wijven koek. Nu ja, spruitjes en naakte-kindertjes-in-het-gras mag ook.

Labels:

woensdag, oktober 10, 2007

Honing


In het hotel in Dillenburg hebben ze aan het ontbijtbuffet een vreemd apparaat. Een stellage met daaraan een beugel en daarin een weke fles honing. Als je een hendel over haalt kun je honing tappen. Verder zit al het smeerbaars in kuipjes en pakjes, maar de honing gaat op maat.
Vanwege de ontbijttafel een lui gezond ontbijtdrankje net honing, banaan en mango.
Nodig: mango, banaan, 300 ml (soja)melk, 1 eetlepel honing, 1 theelepel citroensap, snufje peper.
Bereiding: schil de mango, verwijder de pit, snijd het vlees in stukken. Schil de banaan en snijd hem in stukken. Doe mango, banaan en melk in een blender, voeg honing en citroensap toe en pureer. Als het mengsel niet dun genoeg is voeg je nog wat (soja)melk toe, mag ook vruchtensap zijn. Giet dit in een hoog glas. Beetje versgemalen zwarte peper erover. Probeer alles zo koel mogelijk te houden, anders even in de koelkast zetten, zonder de peper erover. Die moet je namelijk kunnen ruiken.

Labels:

dinsdag, oktober 09, 2007

Verse Groenten



In een kleine stad als Dillenburg zijn er drie mogelijkheden om iedere dag verse groente te kopen. De gewone groenteman, de groentekraam op de markt en de Turkse groenteman, allemaal op steenworp afstand van elkaar. Jaloersmakend. Verse wilde paddenstoelen, grote Muskaatdruiven, kleine kromme komkommers, ronde, langwerpige, groene, gele courgettes. En in het totaal telde ik vijf verschillende soorten pompoenen bij deze drie. Vooraan op de marktkraam de grote Hokaido en de Musquee de Provence. En twee soorten wortelen: winterwortelen en waspeen. Daarom vandaag een ouderwets Duits wortelrecept.
Wortelpuree uit Lina Morgenstern, 1930

Nodig: 1 kilo winterwortelen, 2 dl bouillon, 50 gram boter, 1 uitje, peterselie, beetje peper, zout.
Bereiding: Snipper de wortelen en zet ze op met het gesnipperde uitje, de bouillon en zo nodig een beetje zout. Laat ze gaar stoven. Kook zo nodig het overtollige vocht in. Wrijf de wortelen door een zeef en vermeng de puree die stevig moet zijn met een weinig peper, 1 eetlepel gehakte peterselie en de boter. Vorm er een bergje van op de schotel en leg klein of gesneden vlees erop.
Tip: verdubbel de hoeveelheid ui en peterselie. Mag best wat meer smaak en kleur hebben.

Labels:

maandag, oktober 08, 2007

Jarig - vervolg


We waren even in Dillenburg, beetje werk, beetje vrij. Stadje met Faller-vakwerkhuisjes, echte bakkers, slagers en groentenboeren. Heerlijk om je verjaardag te vieren, nou ja de aanloop daartoe dan. Terwijl C. aan het werk was, ging ik lekker in alle vroegte van de hersfstkleuren genieten. In het riviertje zwemmen eenden die aan rafting doen. Ze peddelen moeizaam tegen de snelle stroom op, om dan uitbundig naar beneden te tuimelen. Waarna ze de procedure herhalen. De koffie in het Rathauskafe is rein gemuetlich, twee dames zitten recepten voor de kaart uit te zoeken en vragen advies: visfilet met daarop een aardappel-versekruidenkorst, zou dat wat zijn? Zeker, luidt mijn antwoord, maar eerst een beetje mosterd op de filet smeren, dan blijft de korst ook lekker plakken. We lachen, ze bieden me terstond een baan aan. Toch maar niet gedaan.
Even later komt een zoekende heer op leeftijd het etablissement in. De dames kijken elkaar een beetje lacherig aan en in koor klinkt het: Freitags isSie immer beim Friseur.
Het klinkt als de titel van een spannende krimi.

Jarig


Dit weekend vierde ik mijn verjaardag. Ik heb nu een leeftijd bereikt die mijn vader - op wie ik niet alleen uiterlijk lijk - niet gehaald heeft. Piet Kruyff, tot over zijn oren in het verzet rond Arnhem en de Veluwe. Zo jong als op deze foto heb ik hem nooit gekend. Het moet een foto uit de mobilisatietijd zijn.
De foto trof ik aan in Cornelius Ryan, A Bridge too far. Special Export Edition van de Popular Library in New York, 1974. Hij moet betrokken zijn geweest bij Operatie Pegasus. Maar dat heb ik hem dus nooit kunnen vragen. Hij verliet het gezin toen ik een jaar of drie of vier was en ging naar Amerika. Hij overleed er begin jaren zestig. Zoveel vragen heb ik niet kunnen stellen, zoveel verhalen niet gehoord. Het zij zo.

Labels:

woensdag, oktober 03, 2007

Varken in delen


Al eerder meldde ik dat je via http://www.foodlog.nl/ een varken of een deel daarvan kunt reserveren. Het gaat om het Berkshirevarken. Gefokt door de familie Schepens in Best.
Op http://www.dukeofberkshire.com/ vind je meer informatie.
Het is een ras dat al vanaf de 18e eeuw vanwege de goede smaak gefokt wordt. In Engeland dan wel te verstaan. En nu ook in ons land. Doe mee, mijd de kiloknaller, eet eerlijk vlees.

dinsdag, oktober 02, 2007

Vrouwen in beweging


prof.dr. Mineke Bosch houdt haar oratie donderdag 4 oktober in Maastricht.
Zij bekleedt de leerstoel Gender en Wetenschap aan de Universiteit Maastricht. Hierover later meer.


Germaine Groenier overleed, slechts 64 jar oud. Zij maakte bijzondere televisie- en radioprogramma's en documentaires voor de VPRO. Zoals Germaine sans gene, over seksuele problematiek.




Ayaan Hirsi Ali is weer terug. De prijs voor vrijheid van meningsuiting is hoog. Niet zozeer voor welke overheid dan ook, maar voor hen die in bescherming moeten worden genomen. Je zal maar altijd met een gevoel van onveiligheid moeten leven.
Zal zij - nu ze toch hier is - Mark Rutte gaan redden?


Labels:

maandag, oktober 01, 2007

Lavendel in de keuken vervolg





Nu we het toch over lavendel hebben. Na al het experimenteren had ik toch nog flink wat lavendel over. Organische lavendel uit de Tuinen van... Wat doe je daar dan weer mee?

Lavendelbloemen kun je heel goed bewaren in suiker. Helft (riet)suiker, helft bloemen goed roeren, in pot luchtdicht afsluiten. Voorraad voor soberder tijden. Bijvoorbeeld voor een feestelijk nagerecht.

Lavendel sinaasappel sorbet

Nodig: 2 1/2 dl vers geperst sinaasappelsap, 120 gram suiker, 1 eetlepel lavendelboemetjes, fijngehakt; 1 onbehandelde, onbespoten sinaasappel, fijngehakte lavendel met suiker.

Bereiding: Doe het sinaasappelsap met de suiker in een pan met dikke bodem, zet hem op halfhoog vuur en roer tot de suiker is opgelost. Roer er de lavendel doorheen en breng het aan de kook. Goed blijven roeren. Laat het op een klein pitje een kwartiertje zachtjes doorkoken.


Laat het mengsel dan afkoelen en doe het dan in de ijsmachine. Als het koud genoeg is, schept u het met een ijsbollenschep in glazen, waarvan u eerst de rand in sinaasappelsap hebt gedoopt, vervolgens in fijngehakte lavendel met suiker.


Snijd van de onbespoten sinaasappelschil mooie krullen en hang die aan het glas. Maak het geheel af met een scheutje Cointreau of Grand Marnier.

Labels:

TGRWT # 6 vervolg appel en lavendel


They go really well together, oftewel TGRWT. Een aantal foodies over de wereld experimenteert met ongebruikelijke combinaties. Inmiddels dus de zesde aflevering en omdat het om appel en lavendel ging, deed ik mee, zie de eerdere posting, en vandaar ook in het Engels. Lavendel is heel goed te gebruiken in de keuken. Een lepeltje door de honing, bijvoorbeeld. Of honing-lavendel-yoghurtijs. Je kunt ook wat lavendel aan macronen of meringue toevoegen. Met appelgelei ben je dan al bij de doelstelling van TGRWT. Maar ik koos dus vanwege het herfstige weer voor een modernisering van Hete Bliksem.
De vorige ongebruikelijke combinatie was chocola en vlees, zie hier het resultaat.
Overigens is de combinatie van chocolade en vlees historisch gezien niet zo vreemd. Mole uit de Azteekse cultuur, in Europa eend met chocola, en nu nog in Limburg haas met chocola in de saus.