Stroop of ziepnat

Er zijn gelukkig voor de pontjesfreak nog veel leuke manieren om over de Maas te geraken. Zoals het pontje bij Kessel. Op weg naar de Historische Groentenhof in Beesel kom je dan langs een oude stroopfabriek.



Vanaf de tweede helft van de negentiende eeuw verwerkte men in stokerijen fruit - en later ook suikerbieten - tot stroop. Veel boerderijen hadden een hoogstamboomgaard; een gedeelte van de jaarlijkse fruitoogst werd aan handelaren verkocht, de rest hielden de boeren zelf. Een deel werd gedroogd - ooft- en ander deel gebruikt voor appelwijn of appelazijn. Het grootste deel van het fruit dat niet verkocht werd, belandde echter als stroop op de boterham van menig hongerige eter.
Al in 1866 stonden er in Limburg tegen de veertig stokerijen. In het aangrenzende Duitse gebied een veelvoud daarvan. Na de Tweede Wereldoorlog kwam er steeds meer concurrentie van ander broodbeleg. De vraag naar stroop liep terug. Bovendien werd de stroop steeds meer in stroopfabrieken gemaakt. Zo was in Beesel uit het ambacht de bekende Timson-fabriek ontstaan. Nu ligt de boel er wat verlaten bij.

www.roerstreekmuseum.nl