Koffie branden

Dit onderwerp is mij vandaag aangereikt door Bismarck, die mij spontaan een boek kwam apporteren uit de doos wat zal ik hier eens mee doen.
Wat de tong streelt, Encyclopaedie voor de keuken, door Huismoeder, 1931.
Huismoeder was medewerkster aan de Vrouwenrubriek van het Algemeen Handelsblad. Kennelijk durfde ze er niet met naam en toenaam onder, of misschien was het wel geen moeder maar een vader, of misschien was het wel een collectief. Helaas heeft de vorige eigenaar er geen naam ingeschreven. Maar het is altijd leuk om te kijken waar een boek spontaan openvalt. Veel bij nagerechten en koekjes, maar ook bij het lemma

Koffie branden.
Men doet een theelepel slaolie in een zwart ijzeren potje (vooral geen ge-emaillerde pan omdat met het branden het email er af zou kunnen springen). Als de olie heet is, de boonen er in doen en op een zeer laag gaslicht (spaarbrander) de boonen, onder voortdurend bewegen met een houten lepel, donkerbruin branden.
Het duurt vrij lang en het branden moet gelijkmatig gaan. de boonen moeten branden en niet bakken. de olie dient alleen om ze wat te doen glimmen.
Koffie zetten
Het recept is als volgt: ongeveer 30 gram gemalen koffie (anderhalf lood) 1 mespunt gebrande suiker. Hierop wordt vlug 1 liter kokend water geschonken.
Deze koffie wordt het liefst gezet in een kraantjeskan. Evenwel, een gewone steenen koffiepot voldoet ook goed. Teneinde te voorkomen, dat er veel koffiedik in het eerste kopje komt, wordt de koffie altijd eerst omgeschonken, dat wil zeggen een kopje wordt ingeschonken en weer boven in de pot gedaan tot er geen dik meer in het kopje komt. Daarna wordt ze te trekken gezet op een spiritusvlammetje. Indien er voor gezorgd wordt dat ze niet gaat koken, vermindert de smaak niet door langer staan. Ze wordt geserveerd met een scheutje room of met wat heete melk.

Maar zonder suiker. Zou dat niet nodig zijn als je een mespunt gebrande suiker mee laat trekken?