Schelpenbank

In Denemarken liggen langs de kust van delen van Jutland duintjes van kokkelschelpen. Die dateren uit de prehistorie, toen de bewoners langs de kust kokkels kwamen verzamelen en opeten. De schelpen gooiden ze op een hoop, jaar na jaar. En zo ontstonden de kjukkemuddinge, die je anders schrijft maar dan krijg ik hier van die Obelix en Asterixvloeken. En het schijnt dat je ook sjukkemuddinge moet zeggen. Hoe dan ook. Toen wij hier kwamen wonen zijn wij aan onze eigen kjukkemudding begonnen. Oesterschelpen, alikruiken, venusschelpen, scheermessen, en veel veel mosselen. De schelpenbank trekt veel leuke beesten aan, zoals slakken en dat vinden de merels dan weer prettig.

De laatste lading mosselschelpen ligt er al weer bij. Wij aten namelijk Baskische mosselen. Eenvoudig recept: je maakt een saus van tomatensap, zwarte olijven, ui, knoflook en spaanse peper, en flink wat groene kruiden naar smaak, witte wijn erbij, desgewenst even flamberen met Carlos III, dan goed aan de kookbrengen en de mosselen snel gaarkoken met deksel op de pan.