Chocola

Vanmorgen tijdens het rondje met het hondje door de perengaard van Kees kreeg ik het koud. Het was nog vroeg en de zon deed nog niet mee. Dan zie ik voor mijn ogen die rijpende peren in verrukkelijke wintertoetjes veranderen. Peren in port, of rode wijn gekookt. Of peren met een jasje van warme chocolade.
De chocoladekan op het plaatje is een 18e eeuws exemplaar, er staat een chocoladeklutser in. In de 18e eeuw was de chocola nog niet ontdaan van de cacaoboter, dus heel anders in de mond dan wij nu beleven. We schreven er uitgebreid over in Mozarts Menu. En tien jaar eerder in Twintig Eeuwen Koken en Eten. Maar toen had ik dit mooie plaatje van Luis Egidio Menendez (of Melendez) nog niet gevonden. Hij leefde van 1716 tot 1780, werd geboren in Napels, overleed in Madrid. Nu beroemd als belangrijkste Spaanse schilder van stillevens, maar tijdens zijn leven kreeg hij weinig erkenning. Hij stierf in grote armoede.
In tegenstelling tot zijn vader, kreeg hij geen aanstelling aan het Spaanse hof als hofschilder. Hij schakelde over op stillevens, die gemakkelijker te verkopen waren. Zijn sprekende tafrelen van keukengerei, etenswaar, gedekte tafels geven nu een mooi beeld van het Spaanse eten in de 18e eeuw.