Verse vijgensaus

We hadden parelhoen. Daar moet je dan wat mee en toevallig vond ik een Essen und Trinken uit 1990, met het menu voor de maand september. Met een recept voor parelhoen. Kwam dat even goed uit, want toevallig had ik voor de bijbehorende saus wel de spullen in huis. In een afgeslankte versie dan, want we eten nu beslist minder vet dan 18 jaar geleden. De combinatie van smaken bleef overeind en is om te onthouden. Parelhoenborst met boutje bak je eerst op de huid 5 minuten, dan op de andere zijde, weer omkeren, nog eens vijf minuten, en dan zou hij gaar moeten zijn volgens de EuT, maar dat klopte niet helemaal, mag nog een paar minuten op de andere zijde als het vlees van het boutje moet vallen.
Hierbij de aangepaste versie van de Vijgensaus.
Nodig voor 2 personen: vier vijgen, 2 sjalotten, 2 eetlepels gevogeltefond, glaasje rode wijn, glaasje Creme de Cassis, beetje olie, arrowroot.
Bereiding: In een ander pannetje verwarm je het glaasje creme de cassis met een eetlepel water, waarna je de gevierendeelde vijgen erbij doet en die even laat opwarmen. Snel van het vuur af en warm houden. Doe dan de olie in een pan, verhit die, gesnipperde sjalotten erbij, goudbruin laten worden, glaasje rode wijn erbij, goed roeren, dan de fond erbij en even opkoken. Vervolgens vis je de vijgen uit de cassis, legt die op een verwarmd bord en giet het sap bij de sjalottensaus. Afmaken op smaak met peper en zout, en desgewenst binden met wat arrowroot.
Beest met vijgen en saus opdissen.
O ja, je kunt de saus natuurlijk ook met een scheut room en een klont roomboter opvetten, maar dat hoeft in de 21ste eeuw niet meer.