Winter
Een olifant die in een winterse omgeving een vuurtje aanblaast. De symboliek van een olifant in de sneeuw ontgaat mij, ik kom niet verder dan dat Hannibal over de alpen trok met een paar dikhuiden. En of er toen sneeuw lag, is de vraag. Verder ken ik olifanten vooral als: en toen kwam er een olifant met een lange snuit, en die blies 1,2,3 het verhaaltje uit. Daarna was het voorleesuurtje voorbij.
Maar welke associatie heeft Calve toch met deze olifant willen leggen? Aardnoten, plantaardige vetten? Dikke huid houdt de kou tegen? Slaoliefant? Ik begrijp het niet helemaal geloof ik. Tijd voor een moppie Mozart, wij vertrekken naar concert.
Labels: Winter Calvé
gepost door Lizet Kruyff op
09:25
4 reacties:
Lizet, ik vind 'm wat op Barbar de olifant lijken. Zegt dat je wat? Het is een Frans kinderboek, meen ik. Ergens hier in huis moet nog wel een boekje zijn, ik ga zoeken als je dat wilt.
Ontgaat mij ook even, een olifant versus sneeuw. Deze week nog een olifantenfilm gezien - Horton- die eh.. wel heel erg kinderlijk was, maar over symboliek gesproken, dat zat wel goed (leven op een pluisje :)
Barbar, ja, die ken ik nog van het voorlezen aan de toen kleine zusjes van een lagere schoolvriendinnetje. Gouden kroontje, groen pak. Of was dat papa? Dit is een boekje uit de jaren dertig, er komt ook al een slaoliefant voor op een receptenboekje voor Indische gerechten uit 1929. Geen idee hoe oud Barbar is trouwens. Maar ik vrees dat dit een soort voor-oorlogse taalhumor is die mij nu wat ontgaat.
Wat grappig, ik ben verzamelaar van antieke kookboekjes en het winter en zomer boekje zijn voor mij leuke hebbedingen. Ik zag de olifant nog nooit gestippeld.
gr Danny
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage