Geit

Gisteren kookte de werkgroep Voedsel van de Experimenteel Archeologenclub VAEE binnenshuis. Normaal gesproken geschiedt zulks op open vuur bij de ijzertijdboerderij in Lelystad, maar wij hoeven niet te bewijzen dat het buiten koud is, en we experimenteren ook niet met het voelen van koude, wij koken. En zo verscheen er een keur van recepten met geitenvlees en geitenkaas.
Oud-mesopotamische brood met geitenkaas en olijven, geitenbout gegaard in koolbladeren, geitenkaas en papilotte uit de 18e eeuw, gepekeld en gedroogd geitenvlees, zelfgemaakte geitenkaas, ambachtelijke geitenkaas, linzensoep met geit. Allemaal heel verrassend. Ik had een beetje gesmokkeld. Want ik had stiekum Nieuwe Wereld tomaat en rode peper gebruikt in een Syrisch geitenkaas recept. Ook zonder die twee was het een spannend recept hoor, met een mengsel van verse geitenkaas en feta en een kruidenmengsel van oregano, tijm, sumac en geroosterde sesamzaadjes.
Daar kun je dus pul biber aan toevoegen, maar qua authenticiteit is dat niet correct. Rulle gekruide kaaspasta krijg je door het geheel met een vork te mengen. Bovenop doe je in een beetje azijn gemarineerde halve ringen witte ui, platte peterselieblaadjes en gestampte zwarte olijven zonder pit. En tomaat. Of niet. Afhankelijk van je historische besef van het moment.
Het recept komt uit Arabia, van Merijn Tol en Nadia Zheraouli. Echt een geweldig boek, blijkt bij alle recepten die ik nu al gemaakt heb.