Goud

Altijd ben ik ge-intrigeerd geweest door de titel van het Magnum Opus van J.G. Frazier uit 1922 over alles wat met religie en magie te maken heeft. Het heet The Golden Bough en ik bezit al jaren een ingekorte versie. The Golden Bow slaat op de maretak. Maar die is groen met witte besjes. Waarom dat goud? Deze winter kocht ik als gebruikelijk een bosje maretakken voor de Kerst. En eerst liet ik die in huis drogen. Gebeurde niet veel, de besjes vielen er een beetje af en een enkel blaadje. Half januari verhuisde het bosje naar buiten, waar ik het aan een spijker in de schuurmuur hing. En kijk. Nu is het goud, het groene goud van de Kelten.
Rond de Zonnewende hingen die kransen van maretak aan hun deuren, wil de overlevering. Als symbool van het lengen van de dagen, van de zon. In het vroege voorjaar verkleurt het groen dus kennelijk naar goud. Een experiment voor volgend jaar.