Ananas - de restjes

Er kwamen wat vragen binnen over de kaskweek van de ananas, en over dat Ananas voor Afschaffers. Dat laatste is simpel: het is het enige echt alcoholvrije grotemensendrankje in dit kookboek. Voor geheelonthouders dus. Een blauweknoopbowl.
En dan nu de kas-ananas.
In Europa waren er vanwege het klimaat kassen nodig om de ananas te laten gedijen. In ons land waren in 1680 al kassen met verwarmde bedden. De eerste ananas die van een stekje werd grootgebracht in Engeland deed dat onder deskundige leiding van de Nederlandse tuinman Henry Telende, voor zijn baas sir Matthew Decker in Richmond in Surrey, rond 1714.
De kweek van kas-ananassen nam vooral in de Victoriaanse tijd een enorme vlucht. Het was en bleef dus een elitevrucht. Maar toen er rassen waren ontwikkeld die het klimaat van de Azoren verdroegen, bleek transport naar Europa relatief snel mogelijk. De dure en elitaire kassenkweek raakte achterhaald. Ananas voor de massa.

Ook ananassen heb je in soorten en maten. Hier de bekendste: de Cayenne, vrij groot van omvang, geel vruchtvlees en zowel veel zuurtjes als suikers; de Queen, een oud ras, kleiner met minder zuur, milder en rijk geel vlees. Dan heb je de Rode Spaanse, meestal voor de verse consumptie, van de Cariben en Florida, met een kruidige, zurige snaak. En er is het Suikerbrood, de Sugarloaf, zoet, mild en met geelwit vlees; en tenslotte Variegated, met wit vruchtvlees en honingzoet. De Rode Spaanse gaan meestal in blik.