Kwee

Dit jaar draagt ons kweepeerboompje voor het eerst een flinke hoeveelheid vruchten. Daar kun je iets mee, behalve vol bewondering naar kijken.
Ik raadpleegde Anthimus, om te kijken wat ze er in de zesde eeuw van onze jaartelling van vonden. Aan het eind van zijn Spijzenopsomming komt hij pas bij het fruit aan. Het eerste fruit: kweepeer.

Kweeperen zijn goed, vooral voor mensen die aan diaspora lijden, of wanneer iemand bloed spuugt gedurende langere tijd. In dat geval moet je ze op deze manier bereiden: snijd ze in vier stukken, kook ze wel in vers water in een aardewerk pot, en laat ze zo eten. Er is een ander recept: ze kunnen gebakken worden wanneer je ze gedurende lange tijd goed onder de hete as bedekt.

Niet erg fantasievol, en wij zouden er graag nog wat bij doen in de vorm van honing of specerijen. Dat deden de Romeinen ook al, stoven in honing. Of in een broodkorst in de as garen.
Het tweede recept leent zich voor experimenteren, zelfs in de oven.