Wilde wortel

De vraag kwam binnen waar de worteltjes vandaan komen. Antwoord is heel simpel: zij komen uit het wild. Wilde wortels komen in heel Europa voor. Ze zijn wit, dun, vezelig, en eigenlijk niet zo eetbaar. Maar de wilde rassen laten zich gemakkelijk domesticeren en dat is rond de Middellandse zee al een aantal eeuwen voor onze jaartelling begonnen. Wilde wortels zijn gevonden bij de opgraving van de prehistorischce paaldorpen in Zwitserland.
En dan heb je de donkere wilde wortel, afkomstig uit de omgeving Afghanistan, Iran, Irak. En waarschijnlijk al behoorlijk gecultiveerd in Syrie. Plinius beschrijft die, Columella refereert zijdelings aan de wortel, Apicius geeft een recept. Maar het lijkt erop dat het in die tijd nog een delicatesse voor de elite is en geen volksvoedsel.
De wilde wortel heeft mooie schermbloemen en fijne blaadjes - reden waarom ze in Engeland bekend staan als Queen Annes Lace. We hadden hem hier in de tuin, vermoedelijk een spontane actie van vergeten vogelvoer. In het wild kom je hem wel tegen op arme gronden, verwaarloosde stukjes terrein. De bloemen en het gekneusde blad ruiken heerlijk zoet.