Laatste Avondmaal - slot

Dit is niet het enige Laatste Avondmaal dat Pieter Pourbus schilderde, maar misschien wel het meest dramatisch verhalende. Met een driftig wegbenende - zijn stoel valt erbij om - Judas. Op tafel brood, een tinnen schotel met reepjes vis (of vlees?) en een omgevallen fles. Van de wijn is niets over.
Aan het Laatste Avondmaal kleeft het bloed van dood en wederopstanding. In die context vind ik de letterlijke interpretatie van transubstantiatie iets antropofaags hebben. De symbolische ook, trouwens. Eet dit (brood), het is mijn vlees, drink dit (wijn)het is mijn bloed. Het moment om het bord van je af te schuiven en te zeggen, nee, dank je, ik speel niet mee.

Pieter Pourbus werd in 1523 geboren in Gouda. In 1543 verhuisde hij naar Brugge, waar hij in 1584 zou overlijden. Hij was een multikunstenaar, die zowel schilderde als tekende als beeldhouwde en daarnaast ook nog de functie van cartograaf en landmeter uitoefende. Ze noemden hem zelfs ingenieur en men belastte hem met de plannen voor waterwerken en fortificaties voor de stad.