Etiquette

Voor een event op landgoed Groenhoven bereid ik een quiz over omgangsvormen voor. Dat is dikke pret, want soms vraag je je af waar dat nog over gaat. Bepaalde manieren zijn soms zo gegroeid, maar we zijn soms vergeten waarom. En dan kan het tot komische siutaties leiden.
In de burgerlijke 19e eeuw nam onze materiele cultuur enorm toe waar het gaat om vorkjes, lepeltjes, schoteltjes, bordjes, kopjes, glaasjes. Voor ieder drankje bestond haast wel een apart glaasje, en bij ieder gerechtje hoorde een apart vorkje. Niet iedereen deed aan alles mee, want daar kon je jezelf dan weer mee onderscheiden. Taart eten met een taartvorkje: no way! Klein bestek is beter.
Maar vooral natuurlijk doen, de anderen niet hinderen met gesmak en geslurp en geboer. Dat is al heel wat, tenminste hier in het Westen.
Ik duik nog maar eens in een oude Amy Groskamp - ten Have, de schrijfster van Hoe hoort het eigenlijk? Dat eigenlijk zegt al veel.
En gelukkig is er veel veranderd. Gedoe met juskommen is haast uit de tijd. Maar vroeger was dat nog een hele puzzel: schenk je jus uit de kom op je bord? En zo ja, hoeveel dan? en waar(over)? Of gebruik je een juslepel?
En wat doe je als er iemand knoeit? Net doen of je niets ziet, ook als je zelf knoeit. Het is niet gebeurd.
Verrukkelijke en vermakelijke lectuur!
Dat je er een hele televisieserie om kunt lachen bewijst Hyacinth Bucket (zeg maar Bouquet) die onvermoeibaar poogt om in de Engelse standenmaatschappij zich een of anderhalve stand beter voor te doen dan ze is. The Lady of the House, ach jee.