Puree van Pompoen

We brachten ook wat ouderwetse groenten weer mee naar huis, al gingen er aangenaam veel mee met bezoekers van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed in Amersfoort, afgelopen zaterdag. Meestal met tips voor de bereiding. Maar natuurlijk wilde ik een stuk van die heerlijke Musquee de Provence pompoen. Wat mij betreft de geurigste, mooiste, aaibaarste pompoen die er bestaat. Wat zou ik er eens mee gaan doen?
Ik besloot het prachtige boek van Angelique Schmeinck, Smaakvrienden, er bij te pakken. Wie weet wat dat voor verrassends zou opleveren aan combinaties. Het was zondag, dus moest ik het doen met wat er in huis was. De keus viel op een puree van pompoen met Frieslanders, mandarijnsap en specerijen. Dat recept staat er niet in, het is geen receptenboek, maar de combinatie van ingredienten kun je slim bij elkaar snuffelen.

Dit heb je nodig: pondje kruimige aardappelen (in dit geval Frieslanders), een stuk pompoen (trakteer jezelf op Musquee de Provence), het sap van een halve mandarijn, kaneel, komijnpoeder, pul biber, zout, peper naar smaak, platte peterselie.

Zo doe je het: Kook de Frieslanders gaar in hun jasje, giet ze af, laat ze uitdampen en wat afkoelen voor je ze uit hun schil pelt. Schil het stuk pompoen, verwijder de zaadlijst, bewaar het zaad voor volgend jaar in de tuin (drogen!), snijd de pompoen in stukken en kook die in een bodempje water gaar.
Stamp en roer pompoen en aardappelen met een scheutje citroensap en wat zout tot een lobbige massa. Roer er dan peper, kaneel en komijn door, en wat pul biber. Strooi er het peterselieblad over.
We aten het bij met knoflook in de schil in olijfolie gebakken kip, geblust met een glaasje witte wijn.

Het was heerlijk, en mandarijnsap in plaats van citroensap duidelijk een verbetering. Ik had er eigenlijk nog wel wat gestoofde paddenstoeltjes bij willen opdissen, maar het regende gistermiddag te hard om op jacht te gaan. Dat onthoud ik voor de volgende keer. We aten dus een andere combinatie dan anders, dankzij Smaakvrienden. Dat boek leert je slim out of the box denken in de keuken. Ik zou het iedere beginnende professionele kok aanraden en misschien moet het maar verplicht bij de koksopleidingen op de boekenlijst komen te staan.
Smaakvrienden is origineel in de wijze van presentatie en de enorme dosis suggesties en de manier waarop je naar voedsel leert kijken. Het moet een enorme klus zijn geweest al die informatie te verzamelen en te bundelen en in de mindmaps te verwerken. (Spannend hoor, mindmapping in the kitchen)
Daarbij leunt het boek natuurlijk wel op alle smaakvrienden in de culinaire wereld, de experts op hun vakgebied. Die worden wel genoemd achterin het boek, maar een lijstje met verwijzing naar websites zou wel handig zijn geweest, zoals www.tokowijzer.nl en www.foodpairing.be Voor de doorzettertjes onder de lezers.