Vijgen van de Markt

In 1184 kreeg de 's-Hertogenbosch stadsrecht en een jaar later marktrecht van de Hertog van Brabant. Marktrecht wil zeggen: het recht om een jaar- of weekmarkt te houden. Dat houdt in dat 's-Hertogenbosch toen al enige omvang moet hebben bereikt. De stad lag gunstig voor vervoer over water, op de plek waar Aa en Dommel samenkomen.
Dit schilderij van de Lakenmarkt dateert uit 1530. Op de voorgrond zit een vrouw met manden met eieren. Morgen zal ik daar voor het foodblogevent een detailopname van geven. Behalve een lakenmarkt was er natuurlijk ook een voedselmarkt. Merkwaardige nieuwtjes over de stad lees je in deel 3 van J. Buisman Duizend jaar Weer, wind en water in de Lage Landen.
In 1514 is de winter zo hevig, dat de wagen met haring en andere goederen vanuit Rotterdam naar Keulen rijden zonder overgeladen te worden. Ze komen over het ijs de stad binnen. De winter wil maar niet wijken en in de Vastentijd is er niet één vijg te krijgen. En juist tijdens de vasten wil men graag vijgen eten. Of zit er meer achter? De amandel, hazelnoot, gedroogde rozijn en vijg waren de enige aalmoezen die de franciscanen, dominicanen, augustijnen en carmelieten accepteerden. Deze vier waren typisch Vasten-voedsel. Meer hierover: http://tinyurl.com/38mqduo
Vijgen zijn natuurlijk ook heel voedzaam met nogal wat vezels, veel calcium en kalium en magnesium veel vitamine b, en c, en in gedroogde vorm veel suikers en betacaroteen.
Vinden we er iets van terug in het Notabel Boecxken uit 1514? Jazeker, er is een recept voor Roffioelen binnen de vastenen
Ravioli met een vulling van appel, vijgen, saffraan, wat peperkoek en specerijen. Dat stamp je door elkaar voor de vulling, je stopt er wat van in een raviolilapje, vouwt dat dicht, knijpt de randen toe en bakt het in smout (dat zal in de Vastentijd wel raapolie geweest zijn) of je bakt ze in de oven.