Zoete broodjes

Vandaag ga ik met de Broodspecialist uit Den Bosch aan de slag om uit te zoeken wat voor broodjes het beste een tijdperk weergeven. Die broodjes komen dan op de markt tijdens de Historische Smaakmarkt aan het eind van de Week van de Geschiedenis in oktober. Dat wordt nog lastig kiezen, er zijn er zoveel. Zelf heb ik een zwak voor profetenbroodjes en kaneelbroodjes uit de 18e eeuw.

Hier het recept voor profetenbroodjes, ook heel goed met glutenvrij meel te maken.

Profetenbroodjes


Dit heb je nodig: melk, 1 kilo bloem, 30 gram gedroogde gist, 150 gram roomboter van goede ouderwetse kwaliteit, 100 gram biologische rietsuiker,
1 muskaatnoot, 1 losgeklopt eiwit. Naar keus toevoegen poedersuiker met kaneel.

Zo doe je het: Laat de gist in een beetje lauwe melk bruisen. Maak een deeg van de bloem, suiker, boter, de werkende gist en voldoende melk. Rasp er de nootmuskaat door. Kneed dit tot een soepel deeg. Laat het deeg enige tijd rijzen. Kneed het dan nogmaals en vorm er dan gladde broodjes van. Maak met een mes een snede in het midden en bestrijk ze met wat eiwit. Leg ze op een met meel bestoven bakplaat en bak ze dan snel in de oven gaar. Naar keus kun je ze (warm) opdienen met een mengsel van rietsuiker met kaneel. Dat was ook in de 18e eeuw nog heel populair.

Het stilleven is natuurlijk een eeuw ouder. Op veel eetschilderijen vind je broodjes, zeker bij de ontbijtjes. Maar zelden zie je er een pimpelmees op, die een stukje walnoot heeft weggekaapt. En een beetje bedachtzaam naar de collega op het bord kijkt. Memento mori aan het ontbijt. Het broodje ziet er wel stevig en voedzaam uit.