Druiven in Groningen

Vandaag ga ik naar Leermens, achter Loppersum om het verhaal over onze eetcultuur te vertellen. Altijd leuk. Ik zoek noch naar een paar Groningse plaatjes en kom terecht bij deze schattige zusjes, geschilderd door Jan Jansz de Stomme in de 17e eeuw. Rijke meisjes, dat staat vast. Ze zijn duur gekleed, wonen in een voorname omgeving en eentje heeft een tros druiven in de hand en een zilveren emmer. De ander een anjer. Hun schortjes zijn kraakhelder en nog vers in de plooi.
Druiven in Groningen in die tijd? Dat veronderstelt een oranjerie, een kas of een muur op het zuiden.

Wat deden ze met die druiven, behalve gewoon opeten? Je kunt er prachtig schotels mee versieren. Om een braadstuk, of hartige taart heen maak je cirkels van witte druiven, donkere pruimedanten of dadels, gedroogde abrikozen, dan weer druiven. Kleurig gezicht. Je kon ze ook meestoven in de saus natuurlijk, met verjus of Rijnwijn en specerijen. Maar ze gaan ook in de taart. Hier mijn hertaling van een recept van Magirus (1612).

Taart met muskaatdruiven

Pluk de druiven van de tros. Neem op ieder kilo druiven vier ons wittebroodskruim, laat dat stoven, eerst in een aardewerk pot met zes ons boter. Pureer de massa dan door een zeef met acht ons verse kaas en tien eidooiers. Als dat allemaal is gezeefd doe je er vier ons geraspte kaas bij en anderhalf ons gekruimelde macarons, zes ons suiker, een half ons kaneel, twee ons geconfijte sinaasappelschillen. Maak daarvan je taart. Men dient hem naar believen koud of warm op.

Eigenlijk zonde van de druiven. Je kunt de taart ook maken met kruisbessen. Hetgeen zou kunnen betekenen dat de druiven aan de zure kant waren. Dan kun je er maar beter een boel suiker door doen. Maar de druiven van deze meisjes zijn voor de fruitschaal, dat zie je zo. Ze zijn zo zoet als de zusjes.