Hop - hervonden groente

Okke Amerongen haalde voor foodies hopscheuten uit Poperingen. Heb in 2009 al het nodige over hop (humulus lupulus) geschreven. Nu vast een beetje geschiedenis vóór ik bij het 18e eeuwse recept beland later deze week.
In de Romeinse tijd werd de hop al gebruikt, verschillende auteurs noemen hem, maar dan heet hij nog homulus of of lupus salictarius
In de Capitulare de Villis, instructies over het inrichten en beoefenen van het boerenbedrijf geschreven in opdracht van Karel de Grote, staat hij ook op het lijstje, als humolone, maar niet voor de kruiden- of moestuin, dus niet direct als groente.

Hop komt gewoon in het wild voor in ons land, maar de plant werd ook verbouwd in hoptuinen. Bijvoorbeeld aan de Maas, tussen 's-Hertogenbosch en Heusden. Dat soort hoptuinen was er vooral voor de bierbrouwerijen. De hopscheuten waren een vrolijke bijkomstigheid, in het vroege voorjaar, wanneer verse groente nog schaars was. In de middeleeuwen werden ze in bouillon gegaard en warm of koud gegeten. Volgens de middeleeuwse instructies mag je ze tot de maand mei afsnijden. Een andere bereidingswijze was ze in zout water te laten marineren en dan af te spoelen en kort in kokend water te dompelen en uit te laten lekken en dan in boter gaar te stoven en warm op te dissen. Morgen meer!