Hopscheuten - voorlopig slot

In de 18e eeuw is de hop een smakelijk bijgerecht op de goed gevulde dis geworden. Hier een recept in mijn hertaling:

Hop, hoe men die smakelijk stoven kan

Neem de jonge spruiten van dit gewas en maak ze behoorlijk schoon, was ze zindelijk af, kook ze in water met wat zout. Als ze gaar zijn doe je ze in een vergiet en laat het water er uitlekken. Doe in een pan met dikke bodem krachtige vleesbouillon met boter, nootmuskaat, gestampte beschuit en citroensap. Roer dat dooreen tot een saus en leg daar de hop in en laat het even doorstoven. Smaakt zeer goed.
Je kunt de hop na het koken ook afgekoeld als salade eten met olie en azijn.

In een ander 18e eeuws kookboek vind ik dit recept:

Hopp te stooven

Als de hop op gewelt is, stoof je hem op in een pan met wat bouillon, een stukje boter, 3 lepels volle room, wat zout en wat nootmuskaat.


Op de foto zie je het resultaat van het experimenteren met het eerste recept.

Een beetje een preek tot slot. Er wordt de laatste tijd weer veel 'geleend' en 'gebruikt zonder bronvermelding' . Zowel van mijn blog als tijdens mijn lezingen. Vandaar tegenwoordig mijn hertalingen en spaarzame bronvermelding. Wie liever lui dan moe is, moet zich realiseren hoeveel tijd, energie, creativiteit, denkwerk, bezoek aan archieven en musea, experimenten er in het onderzoek naar de culinaire geschiedenis gaan. Dat kost ook nog eens veel geld. Copycats maken daar misbruik van. Doen aan broodroof. Pikken een graantje mee van mijn kennis en investeringen. Dat is niet chic. Het is zelfs niet toegestaan. Daarvoor bestaat er copyright. Om de rechten van de creatieve en onderzoekende mensen te beschermen. Dat dient gerespecteerd. Zo, dat moest er even uit!