Brood voor Pasen

In de keuken heb je twee materialen die zich heerlijk laten boetseren: deeg en dragant. Deeg is daarvan de oudste: meel, water en/of melk en nog wat ingrediënten. Kun je allerlei vormen mee maken, net als met klei. En als je het bakt blijft die vorm bewaard, ook dat is raadselachtig, wanneer je de wetenschap erachter nog niet doorgrond hebt. Brood met gist of zuurdesem heeft ook de neiging om groter te worden dan de natte koude massa. Ook al zo'n wonder.
Deeg kun je allerlei vormen geven, je kunt het vlechten, knopen, stapelen, inkerven, uitstulpen en meer. Geen wonder dat er bij alle heidense en heilige feestdagen (het is maar hoe je het bekijkt) al vanaf het begin van het brood speciale vormen voor speciale gelegenheden zijn. Dus ook met Pasen. Paashaantjes, paashaasjes, paasbroodjes, paaslammetjes, paasduifjes, paaskransjes, ieder land geeft er zijn eigen draai aan. Ons paasbrood met amandelspijs is eigenlijk maar een simpele versie.

Paasbrood met amandelpers

Dit heb je nodig: 1 kilo bloem, 50 gram gist, ongeveer4,5 dl melk, 2 eidooiers, 100 gram roomboter, 50 gram basterdsuiker, 300 gram krenten, 300 gram rozijnen, 100 gram amandelpers (kun je kant en klaar kopen) afgestreken eetlepel zout.

En zo doe je het: Los de gist op in een beetje handwarme melk. Maak een deeg van bloem, gistmengsel, resterende melk, losgeklopte eidooiers, gesmolten lauwe boter en basterdsuiker. Kneed er de rozijnen en krenten door. Laat het rijzen. Kneed opnieuw en doe de helft in een broodvorm. Leg er de rol amandelpers, die iets korter moet zijn dan de broodvorm, in het midden op en dek af met de rest van het deeg. Laat narijzen en bak dan in een hete oven in 35 tot 40 minuten gaar.

Dit recept komt uit een oud Margriet-kookboek en is duidelijk bestemd voor huisvrouwen die regelmatig brood bakken. Ook de amandelpers kun je zelf maken. Daarover morgen meer.
Zulk rijk brood aten Jezus en de discipelen waarschijnlijk niet tijdens het Laatste Avondmaal. Er liggen wel broodjes op tafel, meer een soort bolletjes. Maar dat is dan weer de Middeleeuwse interpretatie.