Marmelade

Via Rungis in Barenrecht (www.rungis.nl)was ik in het bezit gekomen van bittere sinaasappelen. Die heb je nodig voor een stevige marmelade. Drie stuks bitter gebruikte ik en een zoete. Ja, natuurlijk biologisch.
Wanneer je zelf marmelade maakt kun je de reepjes schil net zo dik maken als je wilt. Combineert prima met eend, of ander gevogelte, maar ook lekker op toast of amandelcake.
Zo ging ik te werk: ik borstelde de sinaasappelen goed af, sneed ze in schijven en halveerde die. De pitten verwijderde ik. In de bittere sinaasappelen zaten ontzettend veel pitten. Die zijn er bij de consumentensinaasappelen geheel uitgeMendeld. Eigenlijk wel jammer, want je kunt er zo leuk mee knikkeren.
Ik deed een halve liter water in een pan met dikke bodem en kieperde de stukjes sinaasappel daarin. Ik bracht het geheel al roerend aan de kook en liet het een uurje zacht pruttelen tot de schillen zacht waren. Daarna goot ik de prut door een zeef en ving het vocht op in een kom. Ik woog de hoeveelheid vocht, in dit geval 255 gram en nam evenveel suiker. Die loste ik op in het kookvocht, waarna ik de sinaasappelmassa er weer bijdeed en door het zoete vocht roerde. Ik bracht de boel weer aan de kook, en vervolgens bleef ik roeren tot de massa dik genoeg was. Even proberen op een koud schoteltje: ja, het vocht stolde. Gauw in schone potjes gedaan en laten afkoelen. Resultaat: bitterzoete marmelade. Simpel en snel te bereiden.
Het basisrecept ontleende ik aan Wat de Tong Streelt, de Encyclopaedie voor de Keuken uit 1931.