Mini appeltjes
Heel wat anders dan de forse Notarisappels zijn deze verwilderde appeltjes die ik plukte in de Eifel vorige week. Ze stonden aan de rand van een nutsbosje bij een dorpje even buiten Bad Muenstereifel, duidelijk niet aangeplant, maar zaailing. Mens of dier heeft er ooit een klokhuis achtergelaten. De kleine groene appeltjes zijn nog iets groter dan de echte wilde appel, die overigens wel in de Eifelse bossen voorkomt. Misschien is dit wel een spontane hybride. Ik heb ze nog niet geproefd.
Labels: Wilde appels
gepost door Lizet Kruyff op
08:50
2 reacties:
Lizet, misschien was het ook een 'uitgeputte' appelboom. Ik hoorde laatst van een appelen- en perenteler dat appelbomen, anders dan perelaars, een vrij kort vruchtbaar bestaan hebben en daarna steeds kleinere, groenere, zuurdere appeltjes leveren.
Dat zou best gekund hebben Ileen, ik zie die hier in het dorp ook wel, maar deze stonden gewoon in een bosrand langs de kant van een pad, redelijk ver van het Eifeldorp. De kleine groentjes zijn heerlijk zoet en geurig, de rode heb ik nog niet geproefd.
Ik ga kijken of ik de pitten kan planten. Eerst maar even een expert raadplegen.
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage