Gasten

Onlangs kreeg ik dit prachtige boekje uit 1935 in handen. Geschreven door Joh. Schuermann, getiteld Als er Gasten komen...
Het plaatje toont de gasten in de deuropening, waar de gedienstige met nederig gebogen hals en kraakvers wit schortje voor de jas van mevrouw en vervolgens de hoed van meneer en de jas van meneer zal aannemen. In de eetkamer schikt mevrouw nog even de bloemen, terwijl meneer een interessante fles buitenlands gedestilleerd in de hand houdt. Ze eten tenminste twee gerechten gezien het bestek, maar glazen staan er - nog?- niet op tafel.
Het boekje geeft tal van suggesties voor lunch, diner en koud en warm buffet. Wie zei er ook weer dat er hier ten lande geen eetcultuur was?
Een etentje bestond bijvoorbeeld uit creme florentine, jambon palace, filet de boeuf andalouse, diplomaatpudding, fruit en kaas.
Creme florentine is een roomsoep met spinazie en croutons.
Jambon Palace is een dikke plak ham die men ontdoet van het teveel aan vet, vervolgens in wat bouillon verwarmt, vervolgens halveer je champignons die je in roomboter opbakt. De ham leg je op een verwarmde schotel, je strooit er de champignons over, giet er gesmolten roomboter over en garneert de schaal met asperges en aardappelpuree.
Filet de boeuf andalouse is ossenhaas met een tomatencoulis, met rijst gevulde tomaten en aubergines uit de oven, en pommes fondantes, waarmee ze kleine in plakken gesneden aardappelen bedoelen die je in bouillon kookt met een samengebonden bosje peterseliestelen. Je geeft er rijkelijk gehakte peterselie bij en een beetje kookvocht.
Het lijkt er een beetje op dat de chic uit blikjes komt: asperges, champignons, hetgeen erg populair was in die tijd. Maar die aubergine en tomaat, dat klinkt wel naar aparte verse groente. Wist niet eens dat we al aan aubergine deden in die tijd!

De wijnsuggesties beperken zich tot Rijnwijn, Moezelwijn, Bordeaux en Bourgogne en Champagne. Verder mag er bij de soep sherry of Madera worden geserveerd of een droge cocktail!
Op de cocktails kom ik terug. Een voor mij vrij onbekend terrein, behalve de gin fizz die ik vroeger in Italie wel eens kreeg.