Duivekater - 3

Er gaan veel onzinverhalen rond over de herkomst van het woord Duivekater. Duivels en katers, oud-Germaanse dieren offers, scheenbeen van de duivel, ja, ja, gooi het maar in mijn pet. In alle schrijfversies komt de l niet voor: dive, duyve, duive, deuve, duef, duuf, deuf, diveker.
Een scheenbeen is het van oorsprong ook al niet, het was meer een wybert van formaat. De speculaasvrijer en vrijster, de taaitaaipop hebben we als antropomorfe baksels. Buitenlandse bakwerken als ossi di morti, of scheinbeinli zijn totaal andere recepten en gerechten.
Duvekot, Duvekoter of Duvekotte oftewel duiventil, duivenhok is een gewone achternaam in Duitsland, België, Noord Frankrijk en Nederland. Maar op een duivenhok lijkt het brood toch ook niet. Misschien was bakker Duvekot wel de eerste die een dergelijk brood maakte. We weten het gewoon weg niet, of nog niet.

Uiteindelijk werd duivekater een bastaardvloek voor wie duivel niet wilde of mocht zeggen, een soort rododendron.

Jan Steen schilderde nog een duivekater, bij Bakker Arend Oostwaert en zijn
vrouw Catharina Keyzerswaert. Het schilderij is rond 1658 gemaakt.