Van Gogh

Om even in kunstsferen te blijven: eerder deze maand ging in het Omniversum in Den Haag een film over het leven van Vincent van Gogh in premiere op IMAX-formaat. Nog tot half april te zien, kijk even op de website voor de tijden: www.omniversum.nl
De titel: Van Gogh, een kleurrijk portret. En daarom heb ik hier even een zwart-witje neergezet. Want ik vind zijn tekeningen en zijn kleine stukken vaak veel indrukwekkender dan de alom geroemde zonnebloemen en landschappen. Maar dat is een hoogst persoonlijke smaak. Dit heet een aardappelenrooister te zijn, maar ik geloof daar niets van, zo vlak naast het gedeeltelijk gemaaide graan. Dit terzijde, terug naar de film.

Vincent van Gogh, als schilder nu alom bejubeld, maar tegelijkertijd ook te boek staand als een vreemde en eenzame man. In de film krijgt de kijker een blik op de hoogte- en dieptepunten uit zijn leven. Je reist mee van Nederland naar Auvers-sur-Oise, via Arles, Saint Remy en Parijs. Plaatsen die een grote rol speelden in zijn leven en die hem inspireerden. Van het geel van zijn maisvelden tot het diepe blauw van zijn beroemde nachtelijke hemels, de levendige kleuren knallen van het scherm. Dat knallerige, dat hoeft voor mij dus niet zo. Evenmin als het geneuzel over zijn sterrenhemels en of die wel kloppen met de werkelijkheid. Van Gogh schildert sterrenhemels met sterren waar hij ze ziet of wil zien. Dat is voor mij voldoende.