Parijs

Tussen alle drukte door waren we even naar Parijs. Daar vond de jaarlijkse Salon d Agriculture plaats met tientallen rassen koeien van heel groot tot heel klein. Soms met kaalgeschoren billen, zodat je de opbouw van de spieren goed kon zien en voelen. Veel activiteiten voor kinderen, die met schoolklassen tegelijk de dieren kwamen bewonderen. Veel oude rassen varkens, geiten, schapen, hoenders, het was overweldigend en prachtig. Ook omdat tussen de levende dieren de producten die ervan gemaakt werden te zien en te koop waren. Dus vleeskoe, vers vlees, leerbewerking, bereid vlees, verwerkt vlees. Veel geleerd dus over hoe je diervriendelijk te werk kunt gaan zonder vegetarisch te worden. Want laten we wel zijn: dierenwelzijn is heel belangrijk, respect voor de dieren die we nodig hebben is een dure plicht.

We aten voortreffelijk Charolaisvlees tijdens een lunch die we dankzij de Franse ambassade in Nederland aangeboden kregen. Vlees uit de streek Allier, aan tafel met de directeur van het slachthuis, en een uitnodiging om dat te bezoeken. En van de boer, om zijn dieren die echt vrijuit lopen te bezoeken. Hoezo scharrelvlees? Deze varkens, kippen en koeien lopen gewoon vrij rond. Komen vanzelf wel weer thuis, zegt de boer. Slapen doen ze liever op stal. Koeien die alleen gras en hooi eten, en dat proef je aan het vlees. Eigenlijk ben ik niet een echte biefstuk liefhebber. Maar deze gegrilde runderkarbonade (groot genoeg voor twee personen) was het mooiste en sappigste stuk vlees dat ik ooit op mijn bord kreeg. Geen sausje nodig, geen kruiden of specerijen nodig, gewoon puur saillant vlees.

De foto is natuurlijk van een melkkoe uit de Savoye

Morgen meer. Want er waren ook prachtige appels.