Dorestad - vervolg

Gisteren naar de opening van de grote Dorestad tentoonstelling in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. Het was, zoals te verwachten, heel vol. Daarom hebben we lang niet alles kunnen bekijken. Er was ook veel ontwerp en doedingen voor kinderen, waar je omheen moest struikelen. En natuurlijk veel oude bekenden gezien en nieuwe mensen ontmoet. Daar zijn dit soort bijeenkomsten bij uitstek voor bedoeld.
De opgravingen bij Dorestad waren dermate omvangrijk dat de publicatie van het vondstenmateriaal ruim dertig jaar in beslag heeft genomen tot nu toe en nog steeds is niet alles geanalyseerd, beschreven, geconserveerd. Het project bleek iedereen boven het hoofd gegroeid. Nu komt er een groot project om eindelijk deze middeleeuwse wereldstad volledig de aandacht te geven die hij verdient. Een groot samenwerkingsverband met veel stakeholders. Dat is goed, dat verdient deze stad. Want de argeloze bezoeker aan Wijk bij Duurstede merkt weinig van het indrukwekkende vroege verleden. Er is een leuk museumpje, maar waarom is daar geen Erfgoed Centrum, of een Kennisinstituut bij? Dorestad heeft altijd tot de verbeelding gesproken. Niet in het minst vanwege de Vikingen, zoals hier op de schoolplaat van J.H. Isings uit 1927. Maar er is zoveel meer te vertellen. Bewoningsgeschiedenis van de zesde tot de 19e eeuw, wat wil een archeoloog nog meer?