Oor

Duitse onderzoekers hebben de stelling geponeerd, dat niet Vincent van Gogh zelf zijn oor afsneed, maar dat Paul Gauguin dit deed tijdens een hoog oplopende ruzie. Met een degen. Om vervolging en straf te voorkomen zouden de mannen hebben afgesproken om er over te zwijgen en om de vriendschap te behouden nam Van Gogh de schuld op zich. Is dit een plausibeler verklaring dan de zelfmutilatie?

Het verhaal wil dat na een ruzie met Gauguin in 1888 Vincent een scheermes oppakte en zelf zijn oor afsneed. Hevig bloedend zou hij naar een bordeel gestrompeld zijn en het corpus delicti aan het hoertje Rachel gegeen hebben. In hun boek Van Goghs Ohr. Paul Gauguin und der Pakt des Schweigens pleiten Hans Kaufmann en Rita Wildegans voor een herziening van deze versie.

Gauguin was volgens de auteurs een prima schermer. Op uitnodiging van Van Gogh was hij naar het Gele Huis in Arles gekome voor een gemeenschappelijke schilderpartij. Kort voor Kerstmis kregen de mannen ruzie. Gauguin dreigde te vertrekken. Van Gogh kreeg een woedeaanval. Vlak bij een bordeel op ongeveer driehonderd meter afstand van het Gele Huis kwam het tot een uitbarsting tussen de beide schilders. Het is mogelijk dat Gauguin uit zelfverdediging handelde tegen de agressie van Van Gogh. Waarna de heren besloten er samen verder over te zwijgen.
Als bewijs voor hun theorie citeren de schrijvers uit een brief van Vincent aan zijn broer Theo: Hij is blij dat Gauguin geen gevaarlijkere wapens bij zich draagt, zoals een pistool.
Hierboven een stilleven met appels, een baguette en wat vlees, uit vreedzamer tijden.