Meer Bessen
De oudste schriftelijke bronnen over aalbessen in ons cultuurgebied dateren uit de vijftiende en zestiende eeuw. De in Mechelen geboren Rembert Dodoens (1517-1585) noemt de Roode Aelbesien ook Besiekens over Zee, hetgeen iets over de herkomst zou kunnen zeggen. Het is overigens een letterlijke vertaling van de Latijnse naam Grossularia transmarina. Zou dat dan toch naar een import door de Vikingen verwijzen? Over welke zee hebben we het? De Noordzee? Via Engeland?
De oudste tot nu toe bekende detailbeschrijving is te vinden bij Matthias de l Obel (1581). De Swerte Aelbesie groeit langs de Dijle tussen Mechelen en Leuven. De soort werd volgens hem gekweekt in de omgeving van Ieper en andere plaatsen in West-Vlaanderen.
Bert Maes stelt dat het inheemse karakter van de aalbes onderstreept wordt door de grote schare ongewervelde dieren die er van afhankelijk zijn voor hun voortbestaan. Nachvlinders als de bonte bessenvlinder,de bessentakvlinder, de hopdwergspanner, de zwarte w-vlinder en het mugvlindertje.
Labels: Aalbessen
gepost door Lizet Kruyff op
08:46
2 reacties:
Zweden staat bekend om zijn lingonbessen. Lijken wel wat op aalbessen, dacht ik. Ik zal deze zomer in Zweden eens kijken of ik de bessen tegenkom en 'veldwerk' doen. Ik vind de Vikingtheorie wel spannend.
Ha, Mariëlla, ja, ik ook, en het grappige is dus dat ze deze verklaring in Frankrijk heel normaal vinden, maar dat ik er geen bronnen voor vind. Ik ga eens buurten bij degenen die het archeobotanische materiaal van Dorestad hebben geanalyseerd!
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage