Gele pruimpjes

We kregen een doos vol heerlijke gele pruimpjes. Iets groter dan de mirabel, wat het ras is weet ik niet. Wat zouden we daar nu eens mee doen?
Eerst hebben we maar eens lekker van de allerrijpsten gesmuld zo los uit het handje.
Zouden we ze op armagnac zetten? Nee, we hebben nog Gelderse kwetsen in pot.
Zouden we er jam van maken? Nee, we hebben nog een halve kelderplank vol potten jam.
Chutney dan maar? Nou, eigenlijk liever niet, geen zin in.
Inmiddels aten we dus al drie dagen lekker door. Je kon de bodem van de doos al zien.
Zullen we er dan compote van maken? Met wat specerijen erbij? Maar was het niet een beetje warm om lang achter het fornuis te gaan staan?
Pruimenijs dan maar? De ijsmachine heeft na 25 jaar trouwe dienst de geest gegeven, dus dat werd ook niets.
Pruimenvla of cake? Daar was het ook weer te warm voor.
En zo ging het delibereren door. Tot dat dit droeve restje pruimen overbleef.
Die eten we dan ook maar gewoon op. Dat gaat helemaal vanzelf, daar hoef je niets voor te doen.