Liebig

In 1865 opende de firma Liebig een fabriek in Zuid Amerika voor het maken van vleesextract. Zij beschikten over een oppervlakte van rond een miljoen hectare voor het fokken van vee. Dagelijks werden er tweeduizend van geslacht en verwerkt. In een kookboekje van Liebig staat het complete verwerkingsproces van de ossen beschreven, van de doodssteek tot het transport van de gekookte ossentongen, bouillon in blikken van 50 kilo die naar het centrale depot in Antwerpen werden gezonden, corned beef en rundervet.
De luxe rundertong mag op geen enkel lunchbuffet ontbreken en de corned beef is een welkome aanvulling bij iedere picknick, nog geschreven als pic-nic.

Maar in eerste instantie gaat het natuurlijk om het verwerken van het vleesextract. Daar moet je soep van maken om te beginnen. Waarbij het accent in eerste instantie ligt op het spoedig gereed zijn van de bouillon. Een kwart koffielepel extract opgelost in kokend water, zout erbij, en je hebt een heldere bouillon. Je kunt er nog wat jus, braadvocht, het vocht van gekookte aardappelen, of wat brood en soepgroenten aan toevoegen. Huppekee, soep!
Grappiger zijn de recepten voor soep, waar je helemaal geen Liebig bij nodig zou hoeven hebben, als je de opsomming van benodigde spullen leest:
Voor een goede consommee heb je twee kalfspoten nodig, 300 gram biefstuk, een halve deciliter water en twee gram zout. Dit laat je au bain marie trekken gedurende tien uren. Daarna zeef je het geheel en doe je er een koffielepel Liebig bij. Als je geen Liebig gebruikt, heb je 500 gram biefstuk of ander rundvlees nodig.
Tel uit je winst!

Het plaatje hierboven is echt prachtig. De keukenprinses schenkt jus in een kom, duidelijk met Liebig gemaakt, de pot staat op tafel. Let even op de waterspuwende dolfijn op de achtergrond, links van de welgevulde servieskast. Ook mooi: de wijnkoeler onder de tafel met een fles champagne en iets roods. Presenteerblad stat gereed om al het lekkers op tafel te zetten.