Boer zoekt vrouw

Terwijl er nu hele televisiecampagnes nodig zijn om boeren aan de vrouw te helpen, blijkt dat het tegenovergestelde het geval was bij de eerste boeren. De neolithische boer kwam maar al te gemakkelijk aan de vrouw. Genetisch onderzoek geeft daar aanwijzingen voor: hun nieuwe beroep maakte hen aantrekkelijk als partner.

Veel van de moderne Europeanen hebben gemeenschappelijke voorouders: de eerste boeren die ongeveer tienduizend jaar geleden vanuit het nabije Oosten deze kant op migreerden. Terwijl de autochtone bevolking zich vooral in het onderhoud voorzag met jagen en verzamelen, voerden zij hier het gemengd bedrijf in. Ze verbouwden graan, teelden gewassen, hielden runderen. Zij bouwden luxe boerderijen in kleine dorpen bijeen. Algemeen bekend is dat zij ook voor een grote schare nakomelingen zorgden. Waarna er een dal verderop opnieuw een boerderijencomplex verscheen. Heel kort door de bocht samengevat.

Onderzoekers van de universiteit van Leicester publiceren in het vakblad PLoS Biology over hun bevindingen naar het genetisch materiaal van de eerste boeren en de Europese man nu. Zij keken naar de verdeling van de in Europa meest voorkomende Y-chromosomen. De in Noord-West Europa wonende onderzochte mannen hebben vaker datzelfde Y-chromosoom. In Ierland dragen bijna alle mannen dat vroege-boeren-chromosoom in zich.
De uit Anatolie stammende boeren koloniseerden Europa en plantten zich dus succesvol voort. De onderzoekers vermoeden dat deze eerste boeren aantrekkelijk waren als partner vanwege de stabiele voedselvoorziening en woonomstandigheden.

Je kunt je natuurlijk ook afvragen of er minder kindersterfte was. En of er meer kinderen per stel geboren werden in hoger tempo. En of die dan allemaal volwassen werden en zich weer succesvol voortplanten. In ieder geval was de boer een succesformule.