De botjes van Edith

Vroeger was je als dochter van goede huize vooral geschikt voor ruilhandel, het bestendigen of uitbreiden van machtsverhoudingen en pion in het schaakspel dat uithuwelijken toen was.
Zo ook Eadgyth (zeg maar Edith), de kleindochter van de Engelse Koning Alfred de Grote. Haar halfbroer koning Athelstan zond haar op 19-jarige leeftijd naar Duitsland, samen met haar halfzusje Algiva. Het was een keuzepakketje voor de hertog van Saksen, Otto, die de geschiedenis zou in gaan als Otto I, de eerste keizer van het (Duitse)Heilige Roomse Rijk.
Otto vond Edith het leukst en trouwde haar in 929. Wat er met Algiva gebeurde? Zij reise met de Angelsaksische ambassadeurs door naar Bourgondie, waar ze met de broer van koning Rudolf II trouwde. Ook geen slecht huwelijk.

De Saksische idylle duurde niet lang. Edith stierf in de leeftijd van 36 jaar, na twee kinderen gebaard te hebben. Ze is begraven in de katherdaal van Maagdenburg. Haar echtgenoot Otto stierf 26 jaar later, en ofschoon hij hertrouwde, liet hij zich toch bijzetten naast Edith. Met hun botjes is nogal rondgesjouwd. Uiteindelijk kwamen ze onder deze praalgraven terecht in 1510. Dat was een verrassing, lange tijd heeft men gedacht dat de praalgraven niet meer dan een monument waren. Maar archeologen onderzochten onlangs de kerk en vonden een loden kist met daarop Ediths naam en het jaartal 1510. In de kist vonden ze een in zijden gewikkeld skelet, toe te schrijven aan een vrouw tussen de 30 en 40 jaar oud. Dat zou dus heel goed Edith kunnen zijn, maar onderzoekers willen natuurlijk zekerheid. En zulke botjes schreeuwen om niet met rust gelaten te worden, toch?