Radijsjes
De eerste radijsjes komen voorzichtig op, kleine groene wurmpjes in het donkere moesbed. Zelfgekweekte radijzen zijn als ze langzaam kunnen groeien wat pittiger dan de snelle supermarktradijzen en juist dat pittige vinden we zo aangenaam. Het lekkerste vind ik ze nog wel als je ze juist uit de grond hebt getrokken, de grond eraf geveegd, en dan eentje opknagen. De geur van de grond zit er dan ook nog aan. Heerlijk. Maar dat vindt Anthimus in de zesde eeuw dus helemaal niet goed. Dat is heel ongezond.
Radijzen zijn geschikt voor gezonde en flegmatische mensen, als je de radijzen tenminste vijf dagen of meer laat rijpen na de oogst. Ze zijn meestal ongezond als ze net geplukt zijn.
Daar zit natuurlijk een knap stukje humeurenleer achter. En gelukkig hoeven wij ons daar niets meer van aan te trekken. Ik ga ze gauw buiten even vertroetelen met wat druppels dagwarm water.
Labels: radijs
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage