Buiten

Afgelopen zondag hield Ileen Montijn een lezing op Kasteel Groeneveld in Baarn in de serie Buiten. Ze vertelde over de opkomst van ons verlangen om buiten te wonen. Wij zelf hebben daar ernstig last van. Voor boeren was het natuurlijk normaal om buiten te wonen en te leven. Zomers meer buiten dan binnen, in de winter omgekeerd. Het beeld van buitenwonen is natuurlijk ernstig geromantiseerd: rietgedekte boerderijtjes, eeuwig lammetjes in de wei, een bloeiend slootkantje en wiekende kieviten. Maar het is natuurlijk ook vogelpest, platgereden egels, de trekker van half zes in de ochtend, de uitwasemgeur van de massakippenhouder. Maar we zien het liever zoals hier op het schilderij. Altijd zomer, altijd groen en altijd idyllisch.

Buiten wonen voor stadsmensen betekende forenzen met de trein of de auto voor de werkzame mannen. En voor de vrouwen? Ach, lees er Joop ter Heul nog maar eens op na, vooral het deel waarin ze net met Leo van Dil getrouwd is en als piepjong huisvrouwtje buiten maar saai vindt, zo de hele dag.