Gans gepekeld

Voor de Canadees had het pekelbadje niet gehoeven, het was zelfs een beetje jammer. Het pekelen zorgt voor mals vlees, maar wel met een eenheidssmaakje. De grauwe ganzenborst knapte er wel van op, een stuk malser en verfijnder van smaak dan de gans verse. We bereidden de pekelborsten (eerst een paar keer verwaterd om het zout er een beetje uit te trekken) op dezelfde manier als gisteren om weer te kunnen vergelijken. Dus met het restje pancetta en kruidnagel. We namen meer kruidnagel en legden voor de smaak ook wat wilde peperkorrels tussen gans en spek. Wilde peper - vuatsiperifery om precies te zijn - is heel geurig en past dus prima bij kruidnagel en ganzenvlees. De borsten gingen weer veertig minuten de oven in en het resultaat was opnieuw verbluffend. Wat een heerlijk vlees. We hebben weer zitten smullen

Wat zouden wij de boeren en de vogelstand helpen wanneer de wilde gans gewoon bij de poelier te koop zou zijn. Bij voorkeur op bestelling, of op twitterafroep. Dan krijg je hem lekker vers.

Op het plaatje lopen prachtige ganzen over een Egyptisch fries, oude gans dus, maar ook nu nog zeer levend.