Granaatappel

Twee prachtige granaatappelen lagen in de keuken te wachten op hun bestemming. Eigenlijk vind ik het jammer om ze aan te snijden, ze zijn mooi, geurig, kleurig en dus sieren ze een schaal met fruit prachtig op. Maar ze moesten er aan geloven. En dus gingen de pitten gisteren door een impromptu pilau. Dat ging ongeveer zo:

Pilau van restjes voor bij van alles

Dit heb je nodig: gekookte basmatirijst, gesnipperde ui, handje krenten, handje ongezouten pistachenoten, pitten van een granaatappel, snuf kaneel, gesnipperd preitje, platte peterselie, handje spinazie of snijbiet, plantaardige olie.

En zo doe je het: verwarm de olie in een wok en fruit de uien tot ze goudblond zijn, doe er de krenten, pistaches en granaatpitten bij, goed roeren, vuur laag, kaneel erbij, rijst erbij, goed losroeren, en de groenten er pas bij op het laatst zodat ze beetgaar zijn maar knapperig blijven. Geurt naar de oude binnenstad van Damascus
Simpel maar doeltreffend. En ieder kan naar eigen inzicht hoeveelheden en ingrediënten aan de restjes aanpassen.

De boom heet officieel punica granatum. Het granatus slaat op de veelheid aan pitten. De pitten en de pulp worden in drankjes verwerkt, we kennen van oudsher de grenadine. Vers is de plant rijk aan vitamine A, B, C, foliumzuur, zink, kalium, ijzer en anti-oxydanten. En dat bij slechts 50-60 Kcal per 100 gram.
De granaatappel is nu in het seizoen, eten dus!