Kweepeer uit Baden

Had nog een enorme kweepeer liggen in de keuken en daar moest nodig iets mee. Snuffelen in boeken naar een nieuw recept en dat vind ik in de Badische Küche, bij de maand november, hoe toepasselijk. Gelukkig brengen we tegenwoordig uit Duitsland regelmatig Spätburgunder mee, dus dat komt goed uit, er ligt nog wat in de kelder.
Hier het vrij vertaalde recept:

Gebakken kweeperen

Dit heb je nodig: 2 kweeperen, 150 gram rietsuiker, 1 glas Spätburgunder Weissherbst of een andere niet te droge witte wijn, sap van 1 kleine citroen, kaneelstokje, 3 kruidnagelen, vet om het bakblik in te vetten: roomboter, plantaardige olie wat je wilt. En nog eens 50 gram rietsuiker. Heb je een onbespoten citroen, doe er dan ook wat citroenschil door.

En zo doe je het: Borstel de kweeperen schoon, zodat de haren van de schil verwijderd raken. Halveer de kweeperen en verwijder het klokhuis.
Laat de suiker licht caramelliseren in een pan met dikke bodem en wijde opening. Zet de stukken kwee er rechtop in en vul de pan met de wijn, het citroensap, voldoende water tot de peren onder staan, en de kruiderij en het citroenschilletje. Kook een minuut of twintig tot het vruchtvlees zacht is.
(Omdat onze kweepeer van reuzenformaat was heb ik hem gevierendeeld.)
Verwarm de (hetelucht) oven tot 230 graden voor, vet een bakblik in, leg de kweepeerhelften met de snijkant naar boven op het bakblik en giet er wat kookvocht over. Strooi er de resterende rietsuiker over, schuif het bakblik in het midden van de oven en bak tot de bovenkant goudgeel is. Dis op met wat ingedikt kookvocht, ik gebruik meestal arrowroot, omdat dit zelf vrij smakeloos is en dus niets verpest aan de oorspronkelijke smaken van de saus.
Lekker als nagerecht met walnotenijs, slagroom en bestrooid met stukjes pistache.
Maar ja, Duitsland, daar serveren ze het ook als bijgerecht bij wild. Het jachtseizoen is begonnen.

De kweeperen op het plaatje zijn van Vincent van Gogh,