Absinth

Gisteren was ik natuurlijk helemaal niet op zoek naar informatie over aardappelen bij Rembert Dodoens, maar zo gaat dat als je een naslagwerk in handen hebt. Je laat jej afleiden. Ik zocht naar het plantje dat eerder in een gesprek over 'verboden waar' naar voren kwam: de alsem. Belangrijk onderdeel van het drankje Absinth, voor het eerst commercieel op de markt gebracht door meneer Pernod in 1805. Werd hip in kunstenaars en bohemien-kringen, zou tot hallucinaties leiden vanwege de alsem die er in zit, en werd vervolgens verboden. Waarna de Anis op de markt kwam, Absinth zonder de alsem. Maar inmiddels heeft onderzoek uitgewezen dat alleen bij zeer extreme hoeveelheden je gaat hallucineren van absinth, dus het mag weer. Heb het nooit gedronken, ik krijg al geen glaasje pastis achter de kiezen. Maar ook daar ging het niet om. Jarenlang woekerde de alsem welig in de tuin, maar uiteindelijk verdween hij spontaan. De Aremisia Absinthium - zo heet de alsem officieel - Wat zegt Dodoens erover, was de vermeende halucinerende bijwerking al bekend? Hier mijn hertaling:

Alsem is goed voor mensen met een zwakke maag, of - op de nuchtere maag genomen - om dronkenschap te verhinderen. Alsem is goed tegen slepende koortsen, maar niet tegen malaria. Je kunt er ook uitstekend de wormen mee uit het lichaam jagen. Meng je alsem met honing en salpeter en smeer je het op je keel, dan is dat weer goed tegen gezwollen klieren. Leg je de bladeren in de kledingkast, dan houdt dat de motten weg.
Eb dab komt het: Sommigen willen dit kruid ganselijk verbeiden, omdat er meer onheil dan zegen in rust. Helaas wordt dan niet toegelicht waarom men in de 16e eeuw al tegen het gebruik van het bittere alsem was.